Greek SwimWear 2008

Τρεις είναι οι εταιρίες που κατάφερα να ανακαλύψω: η BluePoint, η Med και η LAK. Βρήκα και την εταιρία του κ. Yiannis Ziros άλλα η πιο πρόσφατη συλλογή που είναι αναρτημένη στο διαδίκτυο είναι αυτή του 2004 και δεν ήθελα να την αδικήσω συγκρίνοντάς την με πιο φρέσκες(!) συλλογές.
Όσον αφορά την εταιρία BluePoint μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ότι κάποια σχέδια δεν καταλάβαινα αν ήταν εσώρουχα ή μαγιό! Επίσης πολλά τυπώματα ήταν αισθητικής Δυναστείας χωρίς όμως να υποστηρίζεται αυτό από το υπόλοιπο styling της φωτογράφισης. Γενικότερα η εταιρία επικεντρώνεται σε ώριμες ηλικίες όπως αποδεικνύεται από τα χρώματα και τα σχεδιά της.
H Med είναι μια εταιρία συγκεκριμένης αισθητικής που εμμένει στο χρυσό, το ασημί, τις παγιέτες, το λεοπάρ. Πολλές γυναίκες βέβαια είναι ιδιαίτερα τολμηρές στην επιλογή μαγιό, ακόμα και αν αυτό δεν συμβαδίζει με την γενικότερη αισθητική τους. Οι φωτογραφίες θυμίζουν λίγο γυναικεία πάλη τύπου κατς, ενώ αξιομνημόνευτο είναι το σύνολο που εμπειριέχει σε δύο μικρά κομμάτια πανιού φλοράλ, λεοπάρ και φούξια ταυτόχρονα!
Γενικότερα η αποψή μου είναι ότι το ελληνικό μαγιό είναι ακόμα σε ένα πολύ πρώιμο στάδιο για να συναγωνιστεί οίκους του εξωτερικού.
Δυστυχώς η αισθητική που κυριαρχεί, ακόμα και στις φωτογραφίσεις δεν απέχει καθόλου από αυτήν φτηνών περιοδικών που διαφημίζουν με καμάρι το γεγονός ότι διαβάζονται αποκλειστικά στην τουαλέτα. Μοντέλα σε συμπλέγματα, με έντονο μακιγιάζ, συνήθως στα τέσσερα, με μισάνοιχτα χείλη και μισόκλειστα μάτια.
Επιτέλους πρέπει λίγο να απομακρυνθούμε από την αντίληψη ότι ένα μαγιό θα πουλήσει αν μας κάνει ίσες με ένα χοιρινό μπούτι κρεμασμένο στη βιτρίνα του κρεοπώλη. Έρχεται καλοκαίρι και όλες σχεδόν οι γυναίκες θα αγοράσουμε ένα μαγιό. Εντάξει, κάποιες θέλουν να ταυτιστούν με τις τραγουδίστριες της εθνικής οδού, κάποιες είναι οι τραγουδίστριες της εθνικής 0δού, οι υπόλοιπες όμως;
Συνέκριναν ποτέ οι Έλληνες κατασκευαστές τις πωλήσεις τους με αυτές των ξένων εταιριών; Αναρωτήθηκαν ποτέ γιατί ένα μαγιό π.χ. της εταιρίας O'Neill μπορεί απευθυνθεί σε ένα αγοραστικό κοινό που ξεκινά από τα 16 έτη και φθάνει στα 30; Πόσο εύκολο είναι ένα μαγιό με κρόσια, παγιέτες και χρυσά λουριά να εντυπωσιάσει μια 25χρονη; Κι έπειτα γιατί να μην υπάρχει, έστω και για τυπικούς λόγους, ποικιλία;
Βλέποντας τις συλλογές των Ελλήνων κατασκευαστών ένιωσα ότι έχουν εγκαταλειφθεί στα χέρια των αρχικών σχεδιαστών και επαναλαμβάνουν 4-5 ίδια σχέδια κάθε χρόνο αλλάζοντας μόνο τα υφάσματα, ίσως όμως ούτε καν αυτά!
Παρόλα αυτά υπάρχει ένα μικρό φως, αναφέρομαι στην συλλογή LAK που χωρίς ιδιαίτερες φανφάρες, έβγαλε λίγα σχέδια, απλά και κατανοητά σε όλους. Ελπίζω οι Έλληνες σχεδιαστές που έχουν βάλει τόοσο ψηλά τον πήχη να ασχοληθούν και με το μαγιό όπου πραγματικά υπάρχει τόσος χώρος για δημιουργία όσο και κοινό για την υποστηρίξει.