my tailor is rich

Υπάρχει μια έντονη ανάγκη του κοινού να νιώθει ξεχωριστό, ειδικά σε καιρούς όταν όλοι νιώθουμε να βράζουμε στο ίδιο καζάνι, όταν όλοι νιώθουμε πίεση και άγχος. Τέτοιες στιγμές είναι απολύτως κατανοητή η στροφή ορισμένων, ελαχίστων ασφαλώς, καταναλωτών προς τα ρούχα που μας αποστασιοποιούν από τους πολλούς, χωρίς όμως να είναι κραυγαλέα. Ρούχα που είναι ιδιαίτερα, που έχουν φτιαχτεί ειδικά για εκείνους, ρούχα κατά παραγγελία, ρούχα όπως τα κουστούμια της Saville Row στο Λονδίνο.
Για περισσότερους από δύο αιώνες, μια ελίτ ανθρώπων απόλαυσε υπέροχα, διακριτικά και κομψά κουστούμια φτιαγμένα σε αυτό το μικρό δρομάκι του Λονδίνου. Τα κουστούμια αυτά ήταν ξεχωριστά χωρίς να ξεχωρίζουν. Έπρεπε κάποιος να έχει γνώση του αντικειμένου για να αντιληφθεί τη μοναδικότητά τους. Κι εκεί μια ελίτ δηλαδή.
Αλλα τα τελευταία χρόνια επήλθαν αλλαγές στην οδό Saville Row. Οι ράφτες γίνονται πλέον γνωστοί κατ' όνομα και φτάνουν μέχρι και την Εβδομάδα Μόδας του Λονδίνου. Σχεδιαστές όπως ο Ρίτσαρντ Τζαίημς και ο Όσβαλντ Μπόατενγκ προσδίδουν ένα νέο αέρα στα κουστούμια τους, κανοντάς τα πιο νεανικά, πιο φρέσκα, πιο χαρούμενα, πιο πολύχρωμα.
Πόσο θα αντέξει όμως η ελιτίστικη και συντηρητική Saville Row στην εποχή των λάμέ, αστραφτερών μπιχλιμπιδιών; Τι θα κάνουν όταν πάνε μόνιμα στα εξοχικά τους οι ηλικιωμένοι, κουστουμαρισμένοι πελάτες τους; Ενδιαφέρεται η νέα γενιά για ένα τόσο ιδιαίτερο κουστούμι όταν δεν ξέρει πως να δένει μια γραβάτα αλά Γουίνδσορ; Μήπως προτίθενται πολλοί να διαθέσουν εώς και 3000 Λίρες Αγγλίας - αρχική τιμή χωρίς το κόστος των μεταποιήσεων - για ένα κουστούμι στα μέτρα τους;
Ο Σύνδεσμος Κατασκευαστών Ενδυμάτων Κατά Παραγγελία της Saville Row πάντως, αναφέρει ότι οι πωλήσεις καλά κρατούν, ότι ο αριθμός των πελατών παραμένει υψηλός, παρότι έχει μειωθεί το σύνολο παραγγελιών του κάθε πελάτη, καθώς και ότι γίνονται κάθε χρόνο προσφορές ικανές να προσελκύσουν την κάθε τσέπη.
Φυσικά πολλά έχουν αλλάξει από τότε που τακτικός πελάτης ήταν ο Γουίνστον Τσώρτσιλ. Οι ράφτες έγιναν λιγότερο απαιτητικοί προς το είδος των πελατών που υποδέχονται. Δεν χρειάζεται πλέον να επιδεικνύει κανείς το γενεαλογικό του δέντρο για να εξυπηρετηθεί με χαμόγελο. Οι πωλητές δεν είναι ηλικιωμένοι άνδρες με τη μεζούρα ξεχασμένη στο λαιμό και υπεροπτικό ύφος, αλλά νέοι, χαρούμενοι άνθρωποι, άριστοι γνώστες των τάσεων της μόδας. Ακόμη και τα καταστήματα δεν επιδεικνύουν την επιμονή τους στην παράδοση με τους σκοτεινούς χώρους και τα βαριά έπιπλα. Είναι πλέον φωτεινά και πρόσχαρα. Έτσι νιώθουν άνετα οι νέοι πελάτες που μπαίνουν σε αυτά.
Έχουν υπάρξει και δύσκολες στιγμές για τους νέους ράφτες στην μικρή οδό του Λονδίνου. Όχι όμως γιατί πωλούν ακριβά προϊοντα, όπως ισχυρίζονται οι ίδιοι. Αντιθέτως, θεωρούν ότι ένα κουστούμι ραμμένο στα μέτρα του πελάτη, είναι μια επένδυση για το μέλλον, μια ευχαρίστηση που δεν διαρκεί όσο η διαδρομή από το δοκιμαστήριο ως το ταμείο. Οι πρόβες μπορεί να κρατήσουν μήνες και οι προσωπικές επιλογές του πελάτη στο ύφασμα, στο κόψιμο των πέτων ή της τσέπης, η γνώση των πωλητών για τα υφάσματα που παρέχουν - ως και το όνομα του κτηνοτρόφου μαλλιού στην Νέα Ζηλανδία -, κ.α. δίνουν την αίσθηση ικανοποίησης που δύσκολα βρίσκει σε άλλες αγορές, αλλά και μια αίσθηση ελευθερίας επιλογών που δεν συνάδει με την καθημερινότητα.