Υπάρχει μια έντονη ανάγκη του κοινού να νιώθει ξεχωριστό, ειδικά σε καιρούς όταν όλοι νιώθουμε να βράζουμε στο ίδιο καζάνι, όταν όλοι νιώθουμε πίεση και άγχος. Τέτοιες στιγμές είναι απολύτως κατανοητή η στροφή ορισμένων, ελαχίστων ασφαλώς, καταναλωτών προς τα ρούχα που μας αποστασιοποιούν από τους πολλούς, χωρίς όμως να είναι κραυγαλέα. Ρούχα που είναι ιδιαίτερα, που έχουν φτιαχτεί ειδικά για εκείνους, ρούχα κατά παραγγελία, ρούχα όπως τα κουστούμια της Saville Row στο Λονδίνο.
Για περισσότερους από δύο αιώνες, μια ελίτ ανθρώπων απόλαυσε υπέροχα, διακριτικά και κομψά κουστούμια φτιαγμένα σε αυτό το μικρό δρομάκι του Λονδίνου. Τα κουστούμια αυτά ήταν ξεχωριστά χωρίς να ξεχωρίζουν. Έπρεπε κάποιος να έχει γνώση του αντικειμένου για να αντιληφθεί τη μοναδικότητά τους. Κι εκεί μια ελίτ δηλαδή.
Αλλα τα τελευταία χρόνια επήλθαν αλλαγές στην οδό Saville Row. Οι ράφτες γίνονται πλέον γνωστοί κατ' όνομα και φτάνουν μέχρι και την Εβδομάδα Μόδας του Λονδίνου. Σχεδιαστές όπως ο Ρίτσαρντ Τζαίημς και ο Όσβαλντ Μπόατενγκ προσδίδουν ένα νέο αέρα στα κουστούμια τους, κανοντάς τα πιο νεανικά, πιο φρέσκα, πιο χαρούμενα, πιο πολύχρωμα.
Πόσο θα αντέξει όμως η ελιτίστικη και συντηρητική Saville Row στην εποχή των λάμέ, αστραφτερών μπιχλιμπιδιών; Τι θα κάνουν όταν πάνε μόνιμα στα εξοχικά τους οι ηλικιωμένοι, κουστουμαρισμένοι πελάτες τους; Ενδιαφέρεται η νέα γενιά για ένα τόσο ιδιαίτερο κουστούμι όταν δεν ξέρει πως να δένει μια γραβάτα αλά Γουίνδσορ; Μήπως προτίθενται πολλοί να διαθέσουν εώς και 3000 Λίρες Αγγλίας - αρχική τιμή χωρίς το κόστος των μεταποιήσεων - για ένα κουστούμι στα μέτρα τους;
Ο Σύνδεσμος Κατασκευαστών Ενδυμάτων Κατά Παραγγελία της Saville Row πάντως, αναφέρει ότι οι πωλήσεις καλά κρατούν, ότι ο αριθμός των πελατών παραμένει υψηλός, παρότι έχει μειωθεί το σύνολο παραγγελιών του κάθε πελάτη, καθώς και ότι γίνονται κάθε χρόνο προσφορές ικανές να προσελκύσουν την κάθε τσέπη.
Φυσικά πολλά έχουν αλλάξει από τότε που τακτικός πελάτης ήταν ο Γουίνστον Τσώρτσιλ. Οι ράφτες έγιναν λιγότερο απαιτητικοί προς το είδος των πελατών που υποδέχονται. Δεν χρειάζεται πλέον να επιδεικνύει κανείς το γενεαλογικό του δέντρο για να εξυπηρετηθεί με χαμόγελο. Οι πωλητές δεν είναι ηλικιωμένοι άνδρες με τη μεζούρα ξεχασμένη στο λαιμό και υπεροπτικό ύφος, αλλά νέοι, χαρούμενοι άνθρωποι, άριστοι γνώστες των τάσεων της μόδας. Ακόμη και τα καταστήματα δεν επιδεικνύουν την επιμονή τους στην παράδοση με τους σκοτεινούς χώρους και τα βαριά έπιπλα. Είναι πλέον φωτεινά και πρόσχαρα. Έτσι νιώθουν άνετα οι νέοι πελάτες που μπαίνουν σε αυτά.
Έχουν υπάρξει και δύσκολες στιγμές για τους νέους ράφτες στην μικρή οδό του Λονδίνου. Όχι όμως γιατί πωλούν ακριβά προϊοντα, όπως ισχυρίζονται οι ίδιοι. Αντιθέτως, θεωρούν ότι ένα κουστούμι ραμμένο στα μέτρα του πελάτη, είναι μια επένδυση για το μέλλον, μια ευχαρίστηση που δεν διαρκεί όσο η διαδρομή από το δοκιμαστήριο ως το ταμείο. Οι πρόβες μπορεί να κρατήσουν μήνες και οι προσωπικές επιλογές του πελάτη στο ύφασμα, στο κόψιμο των πέτων ή της τσέπης, η γνώση των πωλητών για τα υφάσματα που παρέχουν - ως και το όνομα του κτηνοτρόφου μαλλιού στην Νέα Ζηλανδία -, κ.α. δίνουν την αίσθηση ικανοποίησης που δύσκολα βρίσκει σε άλλες αγορές, αλλά και μια αίσθηση ελευθερίας επιλογών που δεν συνάδει με την καθημερινότητα.
23 Σεπ 2009
30 Ιουλ 2009
3 Ιουλ 2009
Η Aquascutum αποχωρεί από την Εβδομάδα Μόδας του Λονδίνου
Μεταξύ όλων των περιέργων που αναμένονται από την Εβδομάδα Μόδας του Λονδίνου το Σεπτέμβριο, καθώς θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα λόγω της νέας του τοποθεσίας στο Somerset House και λόγω της επιστροφής των κολοσσών της μόδας Burberry και Matthew Williamson, ξάφνου μία μάρκα, η Aquascutum, αποχωρεί από το φανταιζί πρόγραμμα. Ενώ κανονικά εντάσσεται στην Εβδομάδα Μόδας, η Aquascutum ανακοίνωσε ότι δεν θα συμμετάσχει – οι φήμες λένε ότι οφείλεται στην πώλησή της από τη μητρική της εταιρεία, τη Renown. Η ιστορική μάρκα κάποτε ήταν γνωστή αποκλειστικά για τις κλασικές καπαρντίνες της, αλλά οι νέοι της σχεδιαστές Michael Herz και Graeme Fidler δημιούργησαν εξαιρετικά μοντέρνα και υπέροχα κομψά σχέδια ανυψώνοντας το κοινό τους.
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα είναι οριστικό ...
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα είναι οριστικό ...
23 Ιουν 2009
Missoni Forever!
Η δύναμη Missoni Για 50 χρόνια, έχει αναδείξει την κομψότητα στις ρίγες και τα ζιγκ-ζαγκ πλεκτά. Ο οίκος Missoni είναι μια δύναμη, είναι μια μόδα, μια οικογενειακή επιχείρηση, και, όπως υποστηρίζει μια νέα έκθεση, ένας ιταλικός εθνικός θησαυρός. Το πάθος, τα ζυμαρικά και τα πουλόβερ. Οι Ιταλοί μπορεί να είναι γνωστοί για το φλογερό τους ταμπεραμέντο, αλλά επίσης ότι είναι ένα έθνος παραγωγών πλεκτών, και ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα σήματα μόδας γιορτάζει τα 50 του χρόνια με μία νέα έκθεση.
Η έκθεση «Εργαστήρι Missoni: Τολμώντας το Διαφορετικό» κάνει μια διαφορετική διερεύνηση των ιδιότυπων ριγών του οίκου Missoni, τις αισθητικές επιπτώσεις της τεχνολογίας, τις καινοτομίες στις παραδοσιακές τεχνικές πλεκτών και τάσεις της μόδας. "Είναι τεχνίτες που κατανοούν πώς συνδέεται και ενισχύεται η μια γενιά από την άλλη», λέει η Μάγκι Νόρντεν, διευθύντρια του τμήματος Δημιουργίας & Μ.Μ.Ε. στο London College of Fashion και παραγωγός ενός ντοκιμαντέρ για τη οικογένεια Missoni, που θα προβληθεί κατά τη διάρκεια της έκθεσης." Το στυλ τους έχει μια αίσθηση εξουσίας. "Το σήμα-κατατεθέν, οι χαρακτηριστικές ρίγες υπερβαίνουν την ηλικία και το φύλο, στολίζουν συλλογές γυναικείων και ανδρικών ενδυμάτων, καθώς και παιδικά ρούχα, είδη οικιακής επίπλωσης και, πιο πρόσφατα, το ξενοδοχείο που μόλις άνοιξε στο Εδιμβούργο. Τρεις γενιές Missoni έχουν οικοδομήσει μια πραγματική αυτοκρατορία, με πρόεδρους τους ιδρυτές Οττάβιο και Ροζίτα που επιβλέπουν τα πάντα από τη βίλα τους στη Λομβαρδία.
Οι δύο τους ξεκίνησαν την επιχείρηση πλεκτών στα τέλη του ‘50, και παρουσίασαν την πρώτη συλλογή στο Μιλάνο το 1958. Η συντάκτρια μόδας Άννα Πιάτζι τους υποστήριξε με θέρμη από τις πρώτες ημέρες: "Είναι πραγματικά μια επανάσταση στα πλεκτά», λέει. Στην διεθνούς κύρους έκθεση της Φλωρεντίας Palazzo PITTI το 1967, η Ροζίτα Μισόνι διέταξε τα μοντέλα να βγάλουν τα εσώρουχα τους γιατί φούσκωναν κάτω από τα λεπτά, μεταξωτά μάλλινα. Όταν άναψαν τα λαμπερά φώτα της πασαρέλας, τα ρούχα ήταν περίπου εντελώς διάφανα. Οι διοργανωτές ζήτησαν από τους Missoni να μην ξανάρθουν.
"Το πλεκτό πρέπει να ταιριάζει με το σώμα», λέει ο Λούκα Μισόνι, γιος του ιδρυτή. "Ο πατέρας μου ήταν αθλητής, ένας άνθρωπος όμως που όλο το χρόνο φορούσε κουστούμια από ζέρσεϊ, έτσι άρχισε να πειραματίζεται και να προσπαθεί για κάτι πιο άνετο." Ο αθλητισμός είναι ένα γνωστό ιταλικό πάθος, και ο οίκος δημιούργησε ρούχα για την τελετή έναρξης του Παγκόσμιου Κυπέλλου το 1990 στην Ιταλία, με κοσμήματα κατασκευασμένα από ζέρσεϊ και τουρμπάνια με εξωτικά σχέδια.
Η Missoni ήταν μία από τις πρώτες μάρκες που διερεύνησε τη σχέση μεταξύ αθλητισμού και κομψότητας, και το ύφος τους σε παρόμοιες δισημίες: είναι μια ιταλική κληρονομιά εμπνευσμένη από το πρωτοποριακό! Είναι διαχρονική (και πάντα επίκαιρη επειδή δεν κατευθύνεται από τις τάσεις), αλλά εξελίσσεται συνεχώς! Και η οικογένεια είναι καλλιεργημένη, πολυταξιδεμένη και σοφιστικέ, αλλά εργάζονται ως τεχνίτες στην ύπαιθρο.
Είναι επίσης ένα φαινομενικά τυχαίο είδος σχεδίου και συνδυασμού χρωμάτων, αλλά υπολογίζεται επιστημονικά και σχεδιάζεται σε γραφήματα κατά τη διάρκεια της παραγωγής. "Ποιός είπε ότι υπάρχουν μόνο τα χρώματα; Υπάρχουν κι οι αποχρώσεις!" διαμαρτυρόταν η θρυλική συντάκτρια της αμερικανικής Vogue, Νταϊάνα Βρήλαντ, μετά την επίδειξη του οίκου Missoni το 1969.
Ο οίκος αντιμετώπισε ορισμένες δυσκολίες κατά τη διάρκεια των αρχών με μέσα της δεκαετίας ‘90, όταν μόδα ήταν αποκλεισμένη στο μινιμαλισμό, το μαύρο, το λευκό και γκρι-μπεζ, αλλά παρέμεινε πιστός στην κληρονομιά του, διατηρώντας τα χρώματα και παράλληλα άρχισε να πειραματίζεται με την υφή του.
Σε κάποιο βαθμό, αναδημιούργησαν και αναθέρμαναν την ανδρική ένδυση, με τους σχεδόν συγκρουσιακούς συνδυασμούς σχεδίων σε πουκάμισα, γραβάτες, κασκόλ και πουλόβερ. "Είναι δύσκολο για τους νέους σχεδιαστές και αυτή τη γενιά να φανταστούν τη μόδα χωρίς αυτήν την γενιά Ιταλών γιγάντων, όπως οι Missoni και ο Armani", λέει η Σούζι Μένκες, συντάκτρια μόδας στην εφημερίδα International Herald Tribune και σεβαστή κριτικός του κλάδου.
Αλλά είναι το ουσιωδώς ιταλικό πνεύμα της μάρκας που να διασφαλίζει την επιβίωσή της – τα κομμάτια είναι ζωντανά και σύγχρονα, είτε είναι ένα κασκόλ, σάλι, πουλόβερ ή μαγιό, χωρίς ποτέ να χάσουν την αίσθηση των ριζών τους.
Το ντοκιμαντέρ «Τολμώντας το Διαφορετικό» δεν εστιάζει μόνο στις τεχνικές πτυχές της μάρκας Missoni, αλλά και στις εκτεταμένες πηγές έμπνευσης της οικογένειας. "Με τη μητέρα μου, πάντα πηγαίναμε σε πολλές εκθέσεις πρωτόγονης τέχνης», λέει ο Luca Missoni. "Κάτι που να προέρχεται από τις απαρχές του πολιτισμού, που υπάρχει πριν εξευγενιστεί."
Η οικογένεια είναι επίσης συλλέκτες έργων τέχνης των αρχών του 20ου αιώνα, που εμπνέονται ωστόσο από τα πιο αρχέγονα μέρη του σύγχρονου πολιτισμού. Η βίλα τους είναι διακοσμημένη με έργα ζωγραφικής του Gino Severini και τα τολμηρά χρώματα του Giacomo Balla, των δύο βασικών πρωταγωνιστών του κινήματος του φουτουρισμού, των οποίων οι σπουδές στο χρώμα, την κίνηση και το δυναμισμό αποτελούν σταθερή πηγή έμπνευσης για τον οίκο.
Ο οίκος Missoni αντλεί έμπνευση από τα πάντα, από τις καλές τέχνες έως τη λαϊκή τέχνη και βρίσκει χρώματα παντού, από τα ανεκτίμητα έργα στους τοίχους έως τα κεραμικά κιτς μανιτάρια στα πεζούλια.
«Είναι κάτι περισσότερο από τις γεωμετρίες του φουτουρισμού και ταυτόχρονα του χρώματος», λέει η Μάγκι Νόρντεν για το σήμα-κατατεθέν του οίκου. "Είναι σαν να παρατηρείς τον τρόπο που λειτουργεί το σχέδιο. Αν δείτε τώρα στις βιτρίνες των Zara, για παράδειγμα, αποτελούν φόρο τιμής στα σχέδια του οίκου Missoni πριν από 30 χρόνια. Ο Οττάβιο και η Ροζίτα κατανοούν το σύγχρονο γούστο του τότε και τα παιδιά τους το κάνουν τώρα. Οτιδήποτε εμπνέει κατ’ αυτόν τον τρόπο, πρόκειται να έχει συνέχεια.
" Το "Εργαστήριο Missoni: Τολμώντας το Διαφορετικό» ξεκινά στη Συλλογή Σύγχρονης Ιταλικής Τέχνης Εστόρικ στο Λονδίνο την 1η Ιουλίου.
Estorickcollection.com
Η έκθεση «Εργαστήρι Missoni: Τολμώντας το Διαφορετικό» κάνει μια διαφορετική διερεύνηση των ιδιότυπων ριγών του οίκου Missoni, τις αισθητικές επιπτώσεις της τεχνολογίας, τις καινοτομίες στις παραδοσιακές τεχνικές πλεκτών και τάσεις της μόδας. "Είναι τεχνίτες που κατανοούν πώς συνδέεται και ενισχύεται η μια γενιά από την άλλη», λέει η Μάγκι Νόρντεν, διευθύντρια του τμήματος Δημιουργίας & Μ.Μ.Ε. στο London College of Fashion και παραγωγός ενός ντοκιμαντέρ για τη οικογένεια Missoni, που θα προβληθεί κατά τη διάρκεια της έκθεσης." Το στυλ τους έχει μια αίσθηση εξουσίας. "Το σήμα-κατατεθέν, οι χαρακτηριστικές ρίγες υπερβαίνουν την ηλικία και το φύλο, στολίζουν συλλογές γυναικείων και ανδρικών ενδυμάτων, καθώς και παιδικά ρούχα, είδη οικιακής επίπλωσης και, πιο πρόσφατα, το ξενοδοχείο που μόλις άνοιξε στο Εδιμβούργο. Τρεις γενιές Missoni έχουν οικοδομήσει μια πραγματική αυτοκρατορία, με πρόεδρους τους ιδρυτές Οττάβιο και Ροζίτα που επιβλέπουν τα πάντα από τη βίλα τους στη Λομβαρδία.
Οι δύο τους ξεκίνησαν την επιχείρηση πλεκτών στα τέλη του ‘50, και παρουσίασαν την πρώτη συλλογή στο Μιλάνο το 1958. Η συντάκτρια μόδας Άννα Πιάτζι τους υποστήριξε με θέρμη από τις πρώτες ημέρες: "Είναι πραγματικά μια επανάσταση στα πλεκτά», λέει. Στην διεθνούς κύρους έκθεση της Φλωρεντίας Palazzo PITTI το 1967, η Ροζίτα Μισόνι διέταξε τα μοντέλα να βγάλουν τα εσώρουχα τους γιατί φούσκωναν κάτω από τα λεπτά, μεταξωτά μάλλινα. Όταν άναψαν τα λαμπερά φώτα της πασαρέλας, τα ρούχα ήταν περίπου εντελώς διάφανα. Οι διοργανωτές ζήτησαν από τους Missoni να μην ξανάρθουν.
"Το πλεκτό πρέπει να ταιριάζει με το σώμα», λέει ο Λούκα Μισόνι, γιος του ιδρυτή. "Ο πατέρας μου ήταν αθλητής, ένας άνθρωπος όμως που όλο το χρόνο φορούσε κουστούμια από ζέρσεϊ, έτσι άρχισε να πειραματίζεται και να προσπαθεί για κάτι πιο άνετο." Ο αθλητισμός είναι ένα γνωστό ιταλικό πάθος, και ο οίκος δημιούργησε ρούχα για την τελετή έναρξης του Παγκόσμιου Κυπέλλου το 1990 στην Ιταλία, με κοσμήματα κατασκευασμένα από ζέρσεϊ και τουρμπάνια με εξωτικά σχέδια.
Η Missoni ήταν μία από τις πρώτες μάρκες που διερεύνησε τη σχέση μεταξύ αθλητισμού και κομψότητας, και το ύφος τους σε παρόμοιες δισημίες: είναι μια ιταλική κληρονομιά εμπνευσμένη από το πρωτοποριακό! Είναι διαχρονική (και πάντα επίκαιρη επειδή δεν κατευθύνεται από τις τάσεις), αλλά εξελίσσεται συνεχώς! Και η οικογένεια είναι καλλιεργημένη, πολυταξιδεμένη και σοφιστικέ, αλλά εργάζονται ως τεχνίτες στην ύπαιθρο.
Είναι επίσης ένα φαινομενικά τυχαίο είδος σχεδίου και συνδυασμού χρωμάτων, αλλά υπολογίζεται επιστημονικά και σχεδιάζεται σε γραφήματα κατά τη διάρκεια της παραγωγής. "Ποιός είπε ότι υπάρχουν μόνο τα χρώματα; Υπάρχουν κι οι αποχρώσεις!" διαμαρτυρόταν η θρυλική συντάκτρια της αμερικανικής Vogue, Νταϊάνα Βρήλαντ, μετά την επίδειξη του οίκου Missoni το 1969.
Ο οίκος αντιμετώπισε ορισμένες δυσκολίες κατά τη διάρκεια των αρχών με μέσα της δεκαετίας ‘90, όταν μόδα ήταν αποκλεισμένη στο μινιμαλισμό, το μαύρο, το λευκό και γκρι-μπεζ, αλλά παρέμεινε πιστός στην κληρονομιά του, διατηρώντας τα χρώματα και παράλληλα άρχισε να πειραματίζεται με την υφή του.
Σε κάποιο βαθμό, αναδημιούργησαν και αναθέρμαναν την ανδρική ένδυση, με τους σχεδόν συγκρουσιακούς συνδυασμούς σχεδίων σε πουκάμισα, γραβάτες, κασκόλ και πουλόβερ. "Είναι δύσκολο για τους νέους σχεδιαστές και αυτή τη γενιά να φανταστούν τη μόδα χωρίς αυτήν την γενιά Ιταλών γιγάντων, όπως οι Missoni και ο Armani", λέει η Σούζι Μένκες, συντάκτρια μόδας στην εφημερίδα International Herald Tribune και σεβαστή κριτικός του κλάδου.
Αλλά είναι το ουσιωδώς ιταλικό πνεύμα της μάρκας που να διασφαλίζει την επιβίωσή της – τα κομμάτια είναι ζωντανά και σύγχρονα, είτε είναι ένα κασκόλ, σάλι, πουλόβερ ή μαγιό, χωρίς ποτέ να χάσουν την αίσθηση των ριζών τους.
Το ντοκιμαντέρ «Τολμώντας το Διαφορετικό» δεν εστιάζει μόνο στις τεχνικές πτυχές της μάρκας Missoni, αλλά και στις εκτεταμένες πηγές έμπνευσης της οικογένειας. "Με τη μητέρα μου, πάντα πηγαίναμε σε πολλές εκθέσεις πρωτόγονης τέχνης», λέει ο Luca Missoni. "Κάτι που να προέρχεται από τις απαρχές του πολιτισμού, που υπάρχει πριν εξευγενιστεί."
Η οικογένεια είναι επίσης συλλέκτες έργων τέχνης των αρχών του 20ου αιώνα, που εμπνέονται ωστόσο από τα πιο αρχέγονα μέρη του σύγχρονου πολιτισμού. Η βίλα τους είναι διακοσμημένη με έργα ζωγραφικής του Gino Severini και τα τολμηρά χρώματα του Giacomo Balla, των δύο βασικών πρωταγωνιστών του κινήματος του φουτουρισμού, των οποίων οι σπουδές στο χρώμα, την κίνηση και το δυναμισμό αποτελούν σταθερή πηγή έμπνευσης για τον οίκο.
Ο οίκος Missoni αντλεί έμπνευση από τα πάντα, από τις καλές τέχνες έως τη λαϊκή τέχνη και βρίσκει χρώματα παντού, από τα ανεκτίμητα έργα στους τοίχους έως τα κεραμικά κιτς μανιτάρια στα πεζούλια.
«Είναι κάτι περισσότερο από τις γεωμετρίες του φουτουρισμού και ταυτόχρονα του χρώματος», λέει η Μάγκι Νόρντεν για το σήμα-κατατεθέν του οίκου. "Είναι σαν να παρατηρείς τον τρόπο που λειτουργεί το σχέδιο. Αν δείτε τώρα στις βιτρίνες των Zara, για παράδειγμα, αποτελούν φόρο τιμής στα σχέδια του οίκου Missoni πριν από 30 χρόνια. Ο Οττάβιο και η Ροζίτα κατανοούν το σύγχρονο γούστο του τότε και τα παιδιά τους το κάνουν τώρα. Οτιδήποτε εμπνέει κατ’ αυτόν τον τρόπο, πρόκειται να έχει συνέχεια.
" Το "Εργαστήριο Missoni: Τολμώντας το Διαφορετικό» ξεκινά στη Συλλογή Σύγχρονης Ιταλικής Τέχνης Εστόρικ στο Λονδίνο την 1η Ιουλίου.
Estorickcollection.com
17 Ιουν 2009
16 Ιουν 2009
Δικαιοσύνη για τους παχουλούς τώρα! Με τους ηλίθιους τι θα κάνουμε;
Η γνωριμία με την Μπεθ Ντίτο, μπορεί να είναι μια ιδιαίτερη διαδικασία και να περιλαμβάνει από θερμές αγκαλιές ως ζούληγμα του κεφαλιού στα πληθωρικά στήθη της τραγουδίστριας. Παρόλο που η γνωριμία με ένα παχουλό άνθρωπο προκαλεί πάντα κάποια αμηχανία στις αισθήσεις, ιδιαίτερα όταν αφορά ένα παχουλό πανκ ρόκερ, η Ντίτο, 28 ετών, μυρίζει υπέροχα.
Η τραγουδίστρια δεν διστάζει να βγάλει τα ρούχα της ακόμα και χωρίς το παραμικρό λόγο ή αφορμή. Η εικόνα είναι μαγευτική, ωθεί στην ζωγραφική αποτύπωση του χυμώδους, αναγεννησιακού κορμιού της, με τις πολλές δίπλες ροδαλής σάρκας και το πρόσωπο σε σχήμα καρδιάς. Αυτή η περιγραφή ίσως εξηγεί γιατί οι περισσότεροι ανερχόμενοι σχεδιαστές την κατάταξαν σχεδόν αμέσως στις μούσες τους.
Κοιτάζοντας την από κοντά, δεν προκαλεί την παραμικρή αμφιβολία για την αξία της ως αγαπημένη των σχεδιαστών. Φυσικά υπάρχουν και διαφωνίες. Όπως το εξώφυλλο ενός τεύχους του αυστραλιανού Grazia όπου έγραφε «Μπεθ Ντίτο: υπέροχη ή υπέρβαρη;». Μάλλον η δημοσιογράφος δεν την είχε γνωρίσει. Γιατί είναι πραγματικά υπέροχη! Είναι πηγή αισιοδοξίας, εξωστρεφής και αλλεργική στα συνηθισμένα πανκ παραληρήματα αλαζονείας. Λόγω της φτωχικής της καταγωγής στον Αμερικάνικο Νότο, είναι εξαιρετικά εργατική και ευγενική. Και πραγματικά αστεία. Δήλωσε για το στήθος της «Ναι, είναι αληθινό!» και αμέσως μετά για τις δίπλες του στομαχιού της «Ναι, είναι εμφυτεύματα!»
Κατά τη διάρκεια προώθησης του νέου της άλμπουμ με το συγκρότημα Gossip, στο Λονδίνο επέβλεψε τη συλλογή Έβανς που αφορά μεγάλα μεγέθη. Στην ερώτηση γιατί επέλεξε την συγκεκριμένη μάρκα, που μόνο ξενέρωτη μπορεί κανείς να την πει, απαντά ότι η ίδια είναι ένα λαϊκό κορίτσι. Αλλά πέρασε υπέροχα κάνοντας κάτι που της αρέσει πολύ, να σχεδιάζει ρούχα που κανείς άλλος δεν σχεδιάσει για υπέρβαρους ανθρώπους, χωρίς καφτάνια!
Διαφωνεί έντονα με τις προσταγές των ενδυματολόγων για τους υπέρβαρους. Θεωρεί ότι κανείς δεν μπορεί να πει σε κάποιον τι να φορέσει! Πόσο μάλλον ένα κομμάτι ύφασμα. Εμείς οι ίδιοι λέμε στους εαυτούς μας τι να φορέσουμε, πέφτουμε θύματα των άλλων ενώ πρέπει να είμαστε δημιουργικοί. Η ίδια περηφανεύεται για την ικανότητά της να μετατρέψει μια ζώνη σε κολιέ!
Η ίδια δίνει την εξήγηση της για το πρόβλημα με την βιομηχανία της μόδας, χρησιμοποιώντας ένα παράδειγμα. Αναφέρει ότι κάποια χρονιά ο Καρλ Λάγκερφελντ αρνήθηκε να φτιάξει ρούχα για τις γυναίκες κάποιου συγκεκριμένου μεγέθους, ενώ την αμέσως επόμενη ζήτησε από την ίδια να συμμετάσχει στο πάρτι του οίκου Φέντι. Εξηγεί την αντίφαση ως μια προβληματική συμπεριφορά που από τη μια κάνει τους ίδιους τους σχεδιαστές θύματα και θύτες. Τονίζει δε ότι η γυμνή της φωτογράφιση για το εξώφυλλο του περιοδικού Love είναι μια απάντηση σε τέτοιες συμπεριφορές. Η υπεύθυνη σύνταξης του περιοδικού της είπε ότι η μόνη τους επέμβαση στη φωτογραφία ήταν να την μεγαλώσουν ακόμη περισσότερο! Ακόμη και η Άννα Γουίντουρ έκανε μια φωτογράφιση για την πληθωρική Ουαλή τραγουδίστρια Αντέλ.
Ορισμένοι σχεδιαστές φτιάχνουν κάποια ρούχα τους σε μεγάλα μεγέθη για να μπορεί η τραγουδίστρια να τα φορέσει στα πάρτι τους και τα προβάλλουν και στις πασαρέλες, το θέμα όμως που εγείρουν πολλοί είναι ότι αυτά τα λίγα και πανάκριβα κομμάτια που φτιάχνονται κατά παραγγελία για την τραγουδίστρια δεν μπορούν να απευθυνθούν στο ευρύ, ευμεγεθές κοινό που εξακολουθεί να περιορίζεται στις ενδυματολογικές επιλογές του. Η Ντίτο παραδέχεται ότι οι σχεδιαστές φτιάχνουν κάποια μεμονωμένα κομμάτια ειδικά για την ίδια και δεν τα βγάζουν σε μαζική παραγωγή, αλλά και η ίδια πρέπει να ψάξει για να γεμίσει την ντουλάπα της, δικαιολογώντας κάποιες από τις επιλογές της λέγοντας ότι γνωρίζει ότι αυτό που φορά στο λαιμό της είναι φούστα αλλά αυτή εκεί μπορεί και εκεί θέλει να το χωρέσει.
Το Μάρτιο που μας πέρασε η Ντίτο εθεάθη σε πάρα πολλές επιδείξεις μόδας στην Γαλλική πρωτεύουσα, στριμωγμένη σε μια σειρά μικροσκοπικές χρυσές καρέκλες ανάμεσα στις μικροσκοπικές Κέητ Μος και Ωντρέ Τοτού. Ενώ παρευρέθη στην πλειοψηφία των πάρτι που ακολουθούσαν με το μινιμαλιστικό φαγητό και τις μαξιμαλιστικές κακίες. Δηλώνει δε ότι δεν την νοιάζει, ούτε και ένιωσε σαν το χοντρό κορίτσι στο χορό των αποφοίτων. Χάρηκε την μοναδικότητά της αντί να ζηλέψει όλες τις υπόλοιπες που ήταν κόπιες του ίδιου ανθρώπου.
Δηλώνει ότι μπροστά της δεν γίνονται ποτέ σχόλια σχετικά με το βάρος της, όπως και ότι ποτέ κανείς δεν παίρνει ναρκωτικά μπροστά της επειδή γνωρίζουν ότι η ίδια δεν κάνει χρήση. Παραδέχεται βέβαια ότι έχει δοκιμάσει έκστασι και ότι της άρεσε πολύ. Θεωρεί πάντως ότι οι εύσωμοι δεν πρέπει να κάνουν χρήση ναρκωτικών και ειδικά κοκαΐνης διότι επιβαρύνει την καρδιά τους (!)
Η Ντίτο μεγάλωσε σε ένα δυάρι στο Αρκάνσας με την μητέρα της, έξι αδέρφια και μια σειρά πατριών και σχέσεων. Κάποιες φορές συγκατοικούσαν έως και 12 άτομα, ενώ η μητέρα της εργαζόταν όσο περισσότερο μπορούσε ως νοσοκόμα για να βγάλει τα προς το ζην. Η Μπεθ δεν είχε παρά να στηριχτεί στις δικές τις δυνάμεις, και μερικές φορές αναγκαζόταν να σκοτώσει σκίουρους για να τραφεί. Το πιο σπουδαίο που της είχε συμβεί ήταν όταν συνάντησε τον Μπιλ Κλίντον, κυβερνήτη τότε του Αρκάνσας. Είχε μελανιές στο πρόσωπο της και σοκολάτα γύρω από το στόμα της, ενώ του ζήτησε να της υπογράψει το χαρτονόμισμα που κράταγε στα χέρια της. Αυτός αρνήθηκε ισχυριζόμενος ότι ήταν παράνομο.
Στην προσπάθεια της να γίνει μουσικός, μετακόμισε στην ηλικία των 18, πρώτα στην Ουάσινγκτον και μετά στο Πόρτλαντ του Όρεγκον, αλλά δεν ήταν εύκολο παρά την βαθιά γοητευτική φωνή της. Έκανε τέσσερα άλμπουμ με τους Gossip μέχρι την πρώτη τους επιτυχία το “Standing In The Way Of Control” το 2007. Η ίδια θεωρεί ότι το να είναι πανκ είναι πιο δύσκολο από το να είναι φασιονίστα, καθώς θεωρεί τους πανκ πολύ ελιτιστές.
Ευτυχώς η ερωτική της ζωή είναι σταθερή. Εδώ και χρόνια είναι με την ίδια σύντροφο, την Φρέντι, παρόλο που δεν ζουν μαζί μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια. Είναι μαζί από τότε που η Ντίτο ήταν 19, είναι η πρώτη της σχέση και δεν επιθυμεί δεύτερη.
Πρόσφατα αγόρασε ένα σπίτι για την ίδια, αφού η μητέρα της δεν την άφησε να αγοράσει ένα για εκείνη.
Το νέο άλμπουμ των Gossip, «Music for Men», κυκλοφορεί στις 22 Ιουνίου.
Η τραγουδίστρια δεν διστάζει να βγάλει τα ρούχα της ακόμα και χωρίς το παραμικρό λόγο ή αφορμή. Η εικόνα είναι μαγευτική, ωθεί στην ζωγραφική αποτύπωση του χυμώδους, αναγεννησιακού κορμιού της, με τις πολλές δίπλες ροδαλής σάρκας και το πρόσωπο σε σχήμα καρδιάς. Αυτή η περιγραφή ίσως εξηγεί γιατί οι περισσότεροι ανερχόμενοι σχεδιαστές την κατάταξαν σχεδόν αμέσως στις μούσες τους.
Κοιτάζοντας την από κοντά, δεν προκαλεί την παραμικρή αμφιβολία για την αξία της ως αγαπημένη των σχεδιαστών. Φυσικά υπάρχουν και διαφωνίες. Όπως το εξώφυλλο ενός τεύχους του αυστραλιανού Grazia όπου έγραφε «Μπεθ Ντίτο: υπέροχη ή υπέρβαρη;». Μάλλον η δημοσιογράφος δεν την είχε γνωρίσει. Γιατί είναι πραγματικά υπέροχη! Είναι πηγή αισιοδοξίας, εξωστρεφής και αλλεργική στα συνηθισμένα πανκ παραληρήματα αλαζονείας. Λόγω της φτωχικής της καταγωγής στον Αμερικάνικο Νότο, είναι εξαιρετικά εργατική και ευγενική. Και πραγματικά αστεία. Δήλωσε για το στήθος της «Ναι, είναι αληθινό!» και αμέσως μετά για τις δίπλες του στομαχιού της «Ναι, είναι εμφυτεύματα!»
Κατά τη διάρκεια προώθησης του νέου της άλμπουμ με το συγκρότημα Gossip, στο Λονδίνο επέβλεψε τη συλλογή Έβανς που αφορά μεγάλα μεγέθη. Στην ερώτηση γιατί επέλεξε την συγκεκριμένη μάρκα, που μόνο ξενέρωτη μπορεί κανείς να την πει, απαντά ότι η ίδια είναι ένα λαϊκό κορίτσι. Αλλά πέρασε υπέροχα κάνοντας κάτι που της αρέσει πολύ, να σχεδιάζει ρούχα που κανείς άλλος δεν σχεδιάσει για υπέρβαρους ανθρώπους, χωρίς καφτάνια!
Διαφωνεί έντονα με τις προσταγές των ενδυματολόγων για τους υπέρβαρους. Θεωρεί ότι κανείς δεν μπορεί να πει σε κάποιον τι να φορέσει! Πόσο μάλλον ένα κομμάτι ύφασμα. Εμείς οι ίδιοι λέμε στους εαυτούς μας τι να φορέσουμε, πέφτουμε θύματα των άλλων ενώ πρέπει να είμαστε δημιουργικοί. Η ίδια περηφανεύεται για την ικανότητά της να μετατρέψει μια ζώνη σε κολιέ!
Η ίδια δίνει την εξήγηση της για το πρόβλημα με την βιομηχανία της μόδας, χρησιμοποιώντας ένα παράδειγμα. Αναφέρει ότι κάποια χρονιά ο Καρλ Λάγκερφελντ αρνήθηκε να φτιάξει ρούχα για τις γυναίκες κάποιου συγκεκριμένου μεγέθους, ενώ την αμέσως επόμενη ζήτησε από την ίδια να συμμετάσχει στο πάρτι του οίκου Φέντι. Εξηγεί την αντίφαση ως μια προβληματική συμπεριφορά που από τη μια κάνει τους ίδιους τους σχεδιαστές θύματα και θύτες. Τονίζει δε ότι η γυμνή της φωτογράφιση για το εξώφυλλο του περιοδικού Love είναι μια απάντηση σε τέτοιες συμπεριφορές. Η υπεύθυνη σύνταξης του περιοδικού της είπε ότι η μόνη τους επέμβαση στη φωτογραφία ήταν να την μεγαλώσουν ακόμη περισσότερο! Ακόμη και η Άννα Γουίντουρ έκανε μια φωτογράφιση για την πληθωρική Ουαλή τραγουδίστρια Αντέλ.
Ορισμένοι σχεδιαστές φτιάχνουν κάποια ρούχα τους σε μεγάλα μεγέθη για να μπορεί η τραγουδίστρια να τα φορέσει στα πάρτι τους και τα προβάλλουν και στις πασαρέλες, το θέμα όμως που εγείρουν πολλοί είναι ότι αυτά τα λίγα και πανάκριβα κομμάτια που φτιάχνονται κατά παραγγελία για την τραγουδίστρια δεν μπορούν να απευθυνθούν στο ευρύ, ευμεγεθές κοινό που εξακολουθεί να περιορίζεται στις ενδυματολογικές επιλογές του. Η Ντίτο παραδέχεται ότι οι σχεδιαστές φτιάχνουν κάποια μεμονωμένα κομμάτια ειδικά για την ίδια και δεν τα βγάζουν σε μαζική παραγωγή, αλλά και η ίδια πρέπει να ψάξει για να γεμίσει την ντουλάπα της, δικαιολογώντας κάποιες από τις επιλογές της λέγοντας ότι γνωρίζει ότι αυτό που φορά στο λαιμό της είναι φούστα αλλά αυτή εκεί μπορεί και εκεί θέλει να το χωρέσει.
Το Μάρτιο που μας πέρασε η Ντίτο εθεάθη σε πάρα πολλές επιδείξεις μόδας στην Γαλλική πρωτεύουσα, στριμωγμένη σε μια σειρά μικροσκοπικές χρυσές καρέκλες ανάμεσα στις μικροσκοπικές Κέητ Μος και Ωντρέ Τοτού. Ενώ παρευρέθη στην πλειοψηφία των πάρτι που ακολουθούσαν με το μινιμαλιστικό φαγητό και τις μαξιμαλιστικές κακίες. Δηλώνει δε ότι δεν την νοιάζει, ούτε και ένιωσε σαν το χοντρό κορίτσι στο χορό των αποφοίτων. Χάρηκε την μοναδικότητά της αντί να ζηλέψει όλες τις υπόλοιπες που ήταν κόπιες του ίδιου ανθρώπου.
Δηλώνει ότι μπροστά της δεν γίνονται ποτέ σχόλια σχετικά με το βάρος της, όπως και ότι ποτέ κανείς δεν παίρνει ναρκωτικά μπροστά της επειδή γνωρίζουν ότι η ίδια δεν κάνει χρήση. Παραδέχεται βέβαια ότι έχει δοκιμάσει έκστασι και ότι της άρεσε πολύ. Θεωρεί πάντως ότι οι εύσωμοι δεν πρέπει να κάνουν χρήση ναρκωτικών και ειδικά κοκαΐνης διότι επιβαρύνει την καρδιά τους (!)
Η Ντίτο μεγάλωσε σε ένα δυάρι στο Αρκάνσας με την μητέρα της, έξι αδέρφια και μια σειρά πατριών και σχέσεων. Κάποιες φορές συγκατοικούσαν έως και 12 άτομα, ενώ η μητέρα της εργαζόταν όσο περισσότερο μπορούσε ως νοσοκόμα για να βγάλει τα προς το ζην. Η Μπεθ δεν είχε παρά να στηριχτεί στις δικές τις δυνάμεις, και μερικές φορές αναγκαζόταν να σκοτώσει σκίουρους για να τραφεί. Το πιο σπουδαίο που της είχε συμβεί ήταν όταν συνάντησε τον Μπιλ Κλίντον, κυβερνήτη τότε του Αρκάνσας. Είχε μελανιές στο πρόσωπο της και σοκολάτα γύρω από το στόμα της, ενώ του ζήτησε να της υπογράψει το χαρτονόμισμα που κράταγε στα χέρια της. Αυτός αρνήθηκε ισχυριζόμενος ότι ήταν παράνομο.
Στην προσπάθεια της να γίνει μουσικός, μετακόμισε στην ηλικία των 18, πρώτα στην Ουάσινγκτον και μετά στο Πόρτλαντ του Όρεγκον, αλλά δεν ήταν εύκολο παρά την βαθιά γοητευτική φωνή της. Έκανε τέσσερα άλμπουμ με τους Gossip μέχρι την πρώτη τους επιτυχία το “Standing In The Way Of Control” το 2007. Η ίδια θεωρεί ότι το να είναι πανκ είναι πιο δύσκολο από το να είναι φασιονίστα, καθώς θεωρεί τους πανκ πολύ ελιτιστές.
Ευτυχώς η ερωτική της ζωή είναι σταθερή. Εδώ και χρόνια είναι με την ίδια σύντροφο, την Φρέντι, παρόλο που δεν ζουν μαζί μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια. Είναι μαζί από τότε που η Ντίτο ήταν 19, είναι η πρώτη της σχέση και δεν επιθυμεί δεύτερη.
Πρόσφατα αγόρασε ένα σπίτι για την ίδια, αφού η μητέρα της δεν την άφησε να αγοράσει ένα για εκείνη.
Το νέο άλμπουμ των Gossip, «Music for Men», κυκλοφορεί στις 22 Ιουνίου.
i wish i had a birkin bag, i wish i was a birkin bag
Κάθε χρόνο χιλιάδες κροκόδειλοι αλμυρού νερού εκτρέφονται σε φάρμες στην Αυστραλία προκειμένου να εξαχθεί το δέρμα τους στο Παρίσι για να μεταμορφωθεί σε ένα από τα πιο περιζήτητα αξεσουάρ του κόσμου.
Ο γαλλικός οίκος παραδέχθηκε δημόσια ότι έχει καταφύγει στην εκτροφή κροκοδείλων προκειμένου να ανταποκριθεί στην αυξανόμενη διεθνή ζήτηση για τις διάσημες τσάντες, όπως η τσάντα Μπίρκιν.
«Χρειαζόμαστε τρεις με τέσσερις κροκόδειλους για να φτιάξουμε μία τσάντα μας, έτσι πλέον εκτρέφουμε τους δικούς μας κροκόδειλους σε δικές μας φάρμες, κυρίως στην Αυστραλία», είπε ο κος.Τόμας, διευθύνων σύμβουλος του οίκου.
Δήλωσε ότι ο οίκος Hermes παράγει 3.000 τέτοιες τσάντες το χρόνο, κάποιες από τις οποίες μπορούν να αποφέρουν στον οίκο πάνω από 30.000£. Είναι δε τόσο δημοφιλείς που χιλιάδες άνθρωποι περιμένουν ως και χρόνο σε λίστες αναμονής προκειμένου να τις αποκτήσουν.
«Δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στην ζήτηση», είπε ο κος.Τόμας. «Έχουμε μαζική υπέρ-ζήτηση. Περιοριζόμαστε από την δυνατότητα εκπαίδευσης νέων τεχνιτών επεξεργασίας δέρματος».
Οι κροκόδειλοι της Αυστραλίας είναι γνωστοί για τις δολοφονικές τους επιθέσεις – τέσσερις άνθρωποι έχουν σκοτωθεί τους τελευταίους εννιά μήνες. Παρόλα αυτά, τα γιγάντια ερπετά είναι εξαιρετικά δημοφιλή στην βιομηχανία της μόδας καθώς παρέχουν το καλύτερο δέρμα στον κόσμο για την παραγωγή πολυτελών προϊόντων.
Ο κος.Μπέρνς, ιδιοκτήτης εκτροφείου κροκοδείλων στην Αυστραλία δεν επιβεβαιώνει αν ο οίκος Hermes αποτελεί πελάτη του, δηλώνει όμως ότι πουλά όλα τα δέρματα του σε Ευρωπαϊκούς οίκους μόδας, καθώς και ότι οι κροκόδειλοι της Αυστραλίας είναι οι καλύτεροι στον κόσμο αλλά και οι πιο επιθετικοί, ως εκ τούτου και οι πιο δύσκολοι στην εκτροφή τους.
Δηλώνει ότι ο συγκεκριμένος κροκόδειλος είναι ο καλύτερος λόγω υφής, μεγέθους και σχεδίου. Κάθε ένας έχει το δικό του μοτίβο δέρματος, σαν τα ανθρώπινα δακτυλικά αποτυπώματα, και αυτό συντελεί στην μοναδικότητα του κάθε προϊόντος.
Ο κος. Μπέρνς δεν αποκαλύπτει πόσο κοστολογεί το κάθε κομμάτι κροκοδείλιου δέρματος, αλλά διευκρινίζει ότι συνήθως προέρχονται από κροκόδειλους ηλικίας τεσσάρων ετών και μήκους 1,85 εκατοστών. Επίσης αναφέρει ότι κάνει αυτή τη δουλειά τουλάχιστον δύο δεκαετίες.
Αν και υπάρχουν πάρα πολλά σχέδια τσαντών χειρός του οίκου Hermes, από διάφορα είδη δέρματος, το δέρμα κροκοδείλου είναι το πιο ακριβό.
«Οι κορυφαίοι οίκοι μόδας είναι πολύ εκλεκτικοί, έτσι χρησιμοποιούν μόνο ένα μικρό ποσοστό του δέρματος της κοιλιάς του ζώου προκειμένου να φτιάξουν τις διάσημες τσάντες τους», λέει ο κος. Μπέρνς.
Η ακτιβιστική οργάνωση για τα δικαιώματα των ζώων PETA έχει ζητήσει τη διακοπή της χρήσης δέρματος κροκοδείλου από τους οίκους μόδας.
Ο αντιπρόεδρος της PETA Νταν Μάθιους υποστηρίζει ότι η ιδέα εκτροφής και θανάτωσης κροκοδείλων για την κατασκευή παλαιομοδίτικων και υπερτιμημένων τσαντών θα έπρεπε να προκαλεί την απέχθεια κάθε ανθρώπου, πόσο μάλλον κάποιου που ασχολείται με τη μόδα. Επίσης, λέει ότι αν ο οίκος Hermes θέλει να ηγείται στη βιομηχανία της μόδας, θα πρέπει να σταματήσει να σκοτώνει ζώα για λόγους ψυχρής ματαιοδοξίας και να χρησιμοποιεί τεχνητό δέρμα κροκοδείλου.
Η Αυστραλιανή διευθύντρια του οίκου Hermes, Καρίν Άπτον Μπέηκερ λέει ότι ο αριθμός των τσαντών από δέρμα κροκοδείλου που κατασκευάζει ο οίκος αφορά λιγότερο από το 4% της παραγωγής τσαντών του και τονίζει ότι είναι απολύτως συμμορφωμένοι με όλους τους κανονισμούς και τις νομοθεσίες.
Τα δερμάτινα είδη του οίκου Hermes αφορούν το 40% της επιχείρησης και είναι τα πιο ισχυρά ακόμη και με την ισχύουσα οικονομική κρίση, σύμφωνα με τον κο. Τόμας, ο οποίος αναφέρει ότι προσλαμβάνουν πάνω από 100 εργάτες το χρόνο ενώ διαθέτει ήδη 2000 τεχνίτες στις εγκαταστάσεις του στη Γαλλία.
Ο κος.Τόμας λέει ότι ενώ ο όμιλος προωθεί και άλλους τομείς της βιομηχανίας, για να μην εξαρτάται τόσο από τις δερμάτινες τσάντες, ο τομέας αυτός εξακολουθεί να είναι ένας από τους πιο ραγδαία αναπτυσσόμενους.
Ο γαλλικός οίκος παραδέχθηκε δημόσια ότι έχει καταφύγει στην εκτροφή κροκοδείλων προκειμένου να ανταποκριθεί στην αυξανόμενη διεθνή ζήτηση για τις διάσημες τσάντες, όπως η τσάντα Μπίρκιν.
«Χρειαζόμαστε τρεις με τέσσερις κροκόδειλους για να φτιάξουμε μία τσάντα μας, έτσι πλέον εκτρέφουμε τους δικούς μας κροκόδειλους σε δικές μας φάρμες, κυρίως στην Αυστραλία», είπε ο κος.Τόμας, διευθύνων σύμβουλος του οίκου.
Δήλωσε ότι ο οίκος Hermes παράγει 3.000 τέτοιες τσάντες το χρόνο, κάποιες από τις οποίες μπορούν να αποφέρουν στον οίκο πάνω από 30.000£. Είναι δε τόσο δημοφιλείς που χιλιάδες άνθρωποι περιμένουν ως και χρόνο σε λίστες αναμονής προκειμένου να τις αποκτήσουν.
«Δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στην ζήτηση», είπε ο κος.Τόμας. «Έχουμε μαζική υπέρ-ζήτηση. Περιοριζόμαστε από την δυνατότητα εκπαίδευσης νέων τεχνιτών επεξεργασίας δέρματος».
Οι κροκόδειλοι της Αυστραλίας είναι γνωστοί για τις δολοφονικές τους επιθέσεις – τέσσερις άνθρωποι έχουν σκοτωθεί τους τελευταίους εννιά μήνες. Παρόλα αυτά, τα γιγάντια ερπετά είναι εξαιρετικά δημοφιλή στην βιομηχανία της μόδας καθώς παρέχουν το καλύτερο δέρμα στον κόσμο για την παραγωγή πολυτελών προϊόντων.
Ο κος.Μπέρνς, ιδιοκτήτης εκτροφείου κροκοδείλων στην Αυστραλία δεν επιβεβαιώνει αν ο οίκος Hermes αποτελεί πελάτη του, δηλώνει όμως ότι πουλά όλα τα δέρματα του σε Ευρωπαϊκούς οίκους μόδας, καθώς και ότι οι κροκόδειλοι της Αυστραλίας είναι οι καλύτεροι στον κόσμο αλλά και οι πιο επιθετικοί, ως εκ τούτου και οι πιο δύσκολοι στην εκτροφή τους.
Δηλώνει ότι ο συγκεκριμένος κροκόδειλος είναι ο καλύτερος λόγω υφής, μεγέθους και σχεδίου. Κάθε ένας έχει το δικό του μοτίβο δέρματος, σαν τα ανθρώπινα δακτυλικά αποτυπώματα, και αυτό συντελεί στην μοναδικότητα του κάθε προϊόντος.
Ο κος. Μπέρνς δεν αποκαλύπτει πόσο κοστολογεί το κάθε κομμάτι κροκοδείλιου δέρματος, αλλά διευκρινίζει ότι συνήθως προέρχονται από κροκόδειλους ηλικίας τεσσάρων ετών και μήκους 1,85 εκατοστών. Επίσης αναφέρει ότι κάνει αυτή τη δουλειά τουλάχιστον δύο δεκαετίες.
Αν και υπάρχουν πάρα πολλά σχέδια τσαντών χειρός του οίκου Hermes, από διάφορα είδη δέρματος, το δέρμα κροκοδείλου είναι το πιο ακριβό.
«Οι κορυφαίοι οίκοι μόδας είναι πολύ εκλεκτικοί, έτσι χρησιμοποιούν μόνο ένα μικρό ποσοστό του δέρματος της κοιλιάς του ζώου προκειμένου να φτιάξουν τις διάσημες τσάντες τους», λέει ο κος. Μπέρνς.
Η ακτιβιστική οργάνωση για τα δικαιώματα των ζώων PETA έχει ζητήσει τη διακοπή της χρήσης δέρματος κροκοδείλου από τους οίκους μόδας.
Ο αντιπρόεδρος της PETA Νταν Μάθιους υποστηρίζει ότι η ιδέα εκτροφής και θανάτωσης κροκοδείλων για την κατασκευή παλαιομοδίτικων και υπερτιμημένων τσαντών θα έπρεπε να προκαλεί την απέχθεια κάθε ανθρώπου, πόσο μάλλον κάποιου που ασχολείται με τη μόδα. Επίσης, λέει ότι αν ο οίκος Hermes θέλει να ηγείται στη βιομηχανία της μόδας, θα πρέπει να σταματήσει να σκοτώνει ζώα για λόγους ψυχρής ματαιοδοξίας και να χρησιμοποιεί τεχνητό δέρμα κροκοδείλου.
Η Αυστραλιανή διευθύντρια του οίκου Hermes, Καρίν Άπτον Μπέηκερ λέει ότι ο αριθμός των τσαντών από δέρμα κροκοδείλου που κατασκευάζει ο οίκος αφορά λιγότερο από το 4% της παραγωγής τσαντών του και τονίζει ότι είναι απολύτως συμμορφωμένοι με όλους τους κανονισμούς και τις νομοθεσίες.
Τα δερμάτινα είδη του οίκου Hermes αφορούν το 40% της επιχείρησης και είναι τα πιο ισχυρά ακόμη και με την ισχύουσα οικονομική κρίση, σύμφωνα με τον κο. Τόμας, ο οποίος αναφέρει ότι προσλαμβάνουν πάνω από 100 εργάτες το χρόνο ενώ διαθέτει ήδη 2000 τεχνίτες στις εγκαταστάσεις του στη Γαλλία.
Ο κος.Τόμας λέει ότι ενώ ο όμιλος προωθεί και άλλους τομείς της βιομηχανίας, για να μην εξαρτάται τόσο από τις δερμάτινες τσάντες, ο τομέας αυτός εξακολουθεί να είναι ένας από τους πιο ραγδαία αναπτυσσόμενους.
8 Ιουν 2009
25 Μαΐ 2009
kaimene Gianni, kaimene CEO!
Η οικονομική κρίση περιορίζει δημιουργικά την Ντονατέλλα, ενώ οι χρυσοποίκιλτες δημιουργίες της κάνουν έξαλλο τον Διευθύντα Σύμβουλό της που προσπαθεί να συνετίσει την Μαντάμ της Μόδας.
ΡΩΜΗ – Ο Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας Τζιάνι Βερσάτσε, Τζιανκάρλο Ντι Ρίσιο αναμένεται να παραιτηθεί, σύμφωνα με πρόσωπο που γνωρίζει το εν λόγω θέμα, μετά από πολύμηνες συγκρούσεις με την επικεφαλής σχεδιάστρια Ντονατέλλα Βερσάτσε για τον τρόπο μείωσης των εξόδων του ιταλικού οίκου. Ο κ. Ντι Ρίσιο σχεδιάζει να υποβάλει την παραίτησή του τις προσεχείς ημέρες. Είναι σαφές πώς η οικογένεια Βερσάτσε, η οποία κατέχει το 100% του οίκου μόδας, θα αντιδράσουν. Μια Εκπρόσωπος της εταιρείας αρνήθηκε να σχολιάσει και είπε ότι η κα. Βερσάτσε δεν ήταν διαθέσιμη για συνέντευξη. Η οικογένεια Βερσάτσε την Πέμπτη εξέδωσε δήλωση λέγοντας ότι "η επαγγελματική σχέση μεταξύ Βερσάτσε και του Διευθύνοντος Συμβούλου της" δεν έχει ολοκληρωθεί. Οι Βερσάτσε εστιάζουν στα "μέτρα που θα πρέπει να υιοθετηθούν για την αντιμετώπισης των συνεπειών της οικονομικής ύφεσης για τον τομέα πολυτελών ειδών," αναφέρεται στη δήλωση. Η κα. Βερσάτσε κατέχει το 20% των μετοχών της εταιρείας, η οποία ιδρύθηκε από τον αδελφό της, τον εκλιπών Τζιάννι Βερσάτσε. Ο αδελφός Σάντο Βερσάτσε κατέχει το 30%. Και η 22χρονη κόρη του, Αλλέγκρα Βερσάτσε, κατέχει το 50%.
Η παραίτηση του κ. Ντι Ρίσιο, θα τονίσει την πίεση που αντιμετωπίζουν στην Ευρώπη πολλές οικογενειακές επιχειρήσεις μόδας. Οι εταιρείες αυτές υποφέρουν περισσότερο από τους μεγαλύτερους, οικονομικά ανθεκτικότερων ομίλους ένδυσης στην παγκόσμια οικονομική ύφεση. Πολλές από αυτές τις οικογενειακές επιχειρήσεις οφείλουν κατά πολύ την αναδιάρθρωση των δραστηριοτήτων τους, καθώς και την ανάπτυξή τους στα στελέχη τους. Όμως αυτό το σφίξιμο των λουριών αποδείχθηκε πολύ οδυνηρό για ορισμένους. Ο Μπράιαν Μπλέηκ, τον Απρίλιο εμφανίστηκε ως διευθύνων σύμβουλος και εμπορικός διευθυντής του οίκου Πράντα , ο οποίος ανήκει από στην δημιουργό Μιούτσια Πράντα και τον σύζυγό της, Πατρίτσιο Μπερτέλλι. Ο κ. Μπλέικ είχε καταπιαστεί το 2007 με την προετοιμασία μιας χρηματιστηριακής συναλλαγής που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Ο κ. Ντι Ρίσιο και η κα. Βερσάτσε, και οι δύο 53 ετών, ήταν σε αντίθεση για μήνες αναφορικά με τον τρόπο μείωσης των δαπανών, ιδιαίτερα για ειδικές εκδηλώσεις προώθησης. Ακόμη και σε καλές εποχές, το ζήτημα του πόσο να κοστίζουν οι δημόσιες εκδηλώσεις και οι διαφημιστικές εκστρατείες είναι πηγή έντασης μεταξύ των στελεχών που θέλουν να ελεγχθούν οι δαπάνες και των σχεδιαστών που ανυπομονούν να δημιουργήσουν. Με την παγκόσμια ύφεση περικόπτει κέρδη, η πίεση είναι ακόμη μεγαλύτερη. "Πρόκειται για μια λεπτή γραμμή για τους Δ/ντες Συμβούλους για την εξισορρόπηση προϋπολογισμών και ταυτόχρονα τη διατήρηση δημοσιότητας και το ζήτημα του κόστους", δήλωσε ο Ρόμπερτ Μπέρκ, σύμβουλος βιομηχανιών ειδών πολυτελείας. Η κα. Βερσάτσε και ο αδελφός Σάντο ανέλαβαν τον οίκο μόδας το 1997, μετά τον πυροβολισμό του Τζιάννι Βερσάτσε έξω από την έπαυλη του στο Μαϊάμι. Ο θάνατος του κ. Βερσάτσε έστειλε τον οίκο σε μια οικονομική καταστροφή καθώς οι πιστοί πελάτες του αποθανόντα σχεδιαστή άρχισαν να αναζητούν αλλού το στυλ του. Όταν ζητήθηκε στον κ. Ντι Ρίσιο να διοικήσει τον οίκο Βερσάτσε το 2004, η εταιρεία είχε πάνω από $ 146 εκατ. ευρώ χρέος και καθαρή ζημία ύψους $ 124 εκατ. ευρώ. Η κα. Βερσάτσε, με την υποστήριξη της κόρης της, έδωσε το ελεύθερο στον κο. Ντι Ρίσιο για την αναδιάρθρωση της εταιρείας. Ο κ. Ντι Ρίσιο ξεκίνησε από τα στοιχεία ενεργητικού της επιχείρησης, τα οποία περιελάμβαναν ένα σπίτι της οικογένειας στο Μανχάταν που πωλήθηκε το 2005 για $ 35 εκατ. ευρώ. Ο κ. Ντι Ρίσιο έκλεισε ασύμφορες γραμμές, όπως αυτή των παιδικών εσωρούχων, και επικεντρώθηκε στην αναθεώρηση των καταστημάτων του οίκου σε πρωτεύουσες όπως η Νέα Υόρκη, το Λονδίνο και το Μιλάνο. Επίσης, άνοιξε νέα καταστήματα σε ταχέως αναπτυσσόμενες αγορές πολυτελείας, όπως η Κίνα. Με την καθοδήγηση του κ. Ντι Ρίσιο, ο οίκος Βερσάτσε επεκτάθηκε επίσης σε επιχειρήσεις όπως τα σπορ αυτοκίνητα Λαμποργκίνι και τα ελικόπτερα Αγκούστα Γουέστλαντ. Η κα. Βερσάτσε, γνωστή για τα οξυζεναρισμένα ξανθά μαλλιά της και τα σέξι φορέματα της, αγκάλιασε την πολιτική εστίασης προς το εμπορικότερο του κ. Ντι Ρίσιο. Μειώθηκαν τα φανταχτερά σχέδια του οίκου για χάρη ενός πιο συγκρατημένου στυλ που έχει μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Επίσης, άρχισε να επικεντρώνεται στο σχεδιασμό αξεσουάρ, όπως τσάντες και παπούτσια, τα οποία αφήνουν μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους. Κατά καιρούς, ωστόσο, οι σχέσεις μεταξύ του κ. Ντι Ρίσιο, ο οποίος είναι αντιπρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου, και της κας. Βερσάτσε ήταν τεταμένες. Αρχικά, για παράδειγμα, η κα. Βερσάτσε προσπάθησε να πείσει τον κ. Ντι Ρίσιο να αναβιώσει η παράδοση του οίκου σε ένα υψηλό προφίλ, αλλά δαπανηρό, με ακριβές επιδείξεις μόδας για το δημιουργό της συλλογής υψηλής ραπτικής. Ο κ. Ντι Ρίσιο αναφορικά με την ιδέα, προσπάθησε να πείσει την κ. Βερσάτσε να παρουσιάσει τις συλλογές της σε πελάτες σε ιδιωτικές συναντήσεις. Μέχρι το 2006, ο κ. Ντι Ρίσιο και η στρατηγική του είχε επιφέρει στον οίκο κέρδη της τάξης των € 19,1 εκατ. ($ 26,3 εκατ.). Από τότε ωστόσο, ο οίκος Βερσάτσε έχει εμφανίσει πάλι ζημίες. Ο οίκος παρουσίασε πέρυσι πωλήσεις ύψους € 336 εκατ. και μειωμένα καθαρά κέρδη στα €9εκατ., από € 13 εκατ. ευρώ ένα χρόνο νωρίτερα. Όπως μειώθηκαν τα κέρδη, αυξήθηκαν οι εντάσεις. Τον Ιανουάριο, ο κ. Ντι Ρίσιο άρχισε να πιέζει την κα. Βερσάτσε για την απλούστευση των σχεδίων της, έτσι ώστε να μπορούσε να μειώσει τις τιμές.
Με κατάληξη την προ-αναφερόμενη παραίτηση του κ.Ντι Ρίσιο που αναμένεται εντός των ημερών. (Άρθρο της Στέισι Μέιτστρι από την Εφημερίδα Γουόλ Στριτ στις 22 Μαΐου 2009)
ΡΩΜΗ – Ο Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας Τζιάνι Βερσάτσε, Τζιανκάρλο Ντι Ρίσιο αναμένεται να παραιτηθεί, σύμφωνα με πρόσωπο που γνωρίζει το εν λόγω θέμα, μετά από πολύμηνες συγκρούσεις με την επικεφαλής σχεδιάστρια Ντονατέλλα Βερσάτσε για τον τρόπο μείωσης των εξόδων του ιταλικού οίκου. Ο κ. Ντι Ρίσιο σχεδιάζει να υποβάλει την παραίτησή του τις προσεχείς ημέρες. Είναι σαφές πώς η οικογένεια Βερσάτσε, η οποία κατέχει το 100% του οίκου μόδας, θα αντιδράσουν. Μια Εκπρόσωπος της εταιρείας αρνήθηκε να σχολιάσει και είπε ότι η κα. Βερσάτσε δεν ήταν διαθέσιμη για συνέντευξη. Η οικογένεια Βερσάτσε την Πέμπτη εξέδωσε δήλωση λέγοντας ότι "η επαγγελματική σχέση μεταξύ Βερσάτσε και του Διευθύνοντος Συμβούλου της" δεν έχει ολοκληρωθεί. Οι Βερσάτσε εστιάζουν στα "μέτρα που θα πρέπει να υιοθετηθούν για την αντιμετώπισης των συνεπειών της οικονομικής ύφεσης για τον τομέα πολυτελών ειδών," αναφέρεται στη δήλωση. Η κα. Βερσάτσε κατέχει το 20% των μετοχών της εταιρείας, η οποία ιδρύθηκε από τον αδελφό της, τον εκλιπών Τζιάννι Βερσάτσε. Ο αδελφός Σάντο Βερσάτσε κατέχει το 30%. Και η 22χρονη κόρη του, Αλλέγκρα Βερσάτσε, κατέχει το 50%.
Η παραίτηση του κ. Ντι Ρίσιο, θα τονίσει την πίεση που αντιμετωπίζουν στην Ευρώπη πολλές οικογενειακές επιχειρήσεις μόδας. Οι εταιρείες αυτές υποφέρουν περισσότερο από τους μεγαλύτερους, οικονομικά ανθεκτικότερων ομίλους ένδυσης στην παγκόσμια οικονομική ύφεση. Πολλές από αυτές τις οικογενειακές επιχειρήσεις οφείλουν κατά πολύ την αναδιάρθρωση των δραστηριοτήτων τους, καθώς και την ανάπτυξή τους στα στελέχη τους. Όμως αυτό το σφίξιμο των λουριών αποδείχθηκε πολύ οδυνηρό για ορισμένους. Ο Μπράιαν Μπλέηκ, τον Απρίλιο εμφανίστηκε ως διευθύνων σύμβουλος και εμπορικός διευθυντής του οίκου Πράντα , ο οποίος ανήκει από στην δημιουργό Μιούτσια Πράντα και τον σύζυγό της, Πατρίτσιο Μπερτέλλι. Ο κ. Μπλέικ είχε καταπιαστεί το 2007 με την προετοιμασία μιας χρηματιστηριακής συναλλαγής που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Ο κ. Ντι Ρίσιο και η κα. Βερσάτσε, και οι δύο 53 ετών, ήταν σε αντίθεση για μήνες αναφορικά με τον τρόπο μείωσης των δαπανών, ιδιαίτερα για ειδικές εκδηλώσεις προώθησης. Ακόμη και σε καλές εποχές, το ζήτημα του πόσο να κοστίζουν οι δημόσιες εκδηλώσεις και οι διαφημιστικές εκστρατείες είναι πηγή έντασης μεταξύ των στελεχών που θέλουν να ελεγχθούν οι δαπάνες και των σχεδιαστών που ανυπομονούν να δημιουργήσουν. Με την παγκόσμια ύφεση περικόπτει κέρδη, η πίεση είναι ακόμη μεγαλύτερη. "Πρόκειται για μια λεπτή γραμμή για τους Δ/ντες Συμβούλους για την εξισορρόπηση προϋπολογισμών και ταυτόχρονα τη διατήρηση δημοσιότητας και το ζήτημα του κόστους", δήλωσε ο Ρόμπερτ Μπέρκ, σύμβουλος βιομηχανιών ειδών πολυτελείας. Η κα. Βερσάτσε και ο αδελφός Σάντο ανέλαβαν τον οίκο μόδας το 1997, μετά τον πυροβολισμό του Τζιάννι Βερσάτσε έξω από την έπαυλη του στο Μαϊάμι. Ο θάνατος του κ. Βερσάτσε έστειλε τον οίκο σε μια οικονομική καταστροφή καθώς οι πιστοί πελάτες του αποθανόντα σχεδιαστή άρχισαν να αναζητούν αλλού το στυλ του. Όταν ζητήθηκε στον κ. Ντι Ρίσιο να διοικήσει τον οίκο Βερσάτσε το 2004, η εταιρεία είχε πάνω από $ 146 εκατ. ευρώ χρέος και καθαρή ζημία ύψους $ 124 εκατ. ευρώ. Η κα. Βερσάτσε, με την υποστήριξη της κόρης της, έδωσε το ελεύθερο στον κο. Ντι Ρίσιο για την αναδιάρθρωση της εταιρείας. Ο κ. Ντι Ρίσιο ξεκίνησε από τα στοιχεία ενεργητικού της επιχείρησης, τα οποία περιελάμβαναν ένα σπίτι της οικογένειας στο Μανχάταν που πωλήθηκε το 2005 για $ 35 εκατ. ευρώ. Ο κ. Ντι Ρίσιο έκλεισε ασύμφορες γραμμές, όπως αυτή των παιδικών εσωρούχων, και επικεντρώθηκε στην αναθεώρηση των καταστημάτων του οίκου σε πρωτεύουσες όπως η Νέα Υόρκη, το Λονδίνο και το Μιλάνο. Επίσης, άνοιξε νέα καταστήματα σε ταχέως αναπτυσσόμενες αγορές πολυτελείας, όπως η Κίνα. Με την καθοδήγηση του κ. Ντι Ρίσιο, ο οίκος Βερσάτσε επεκτάθηκε επίσης σε επιχειρήσεις όπως τα σπορ αυτοκίνητα Λαμποργκίνι και τα ελικόπτερα Αγκούστα Γουέστλαντ. Η κα. Βερσάτσε, γνωστή για τα οξυζεναρισμένα ξανθά μαλλιά της και τα σέξι φορέματα της, αγκάλιασε την πολιτική εστίασης προς το εμπορικότερο του κ. Ντι Ρίσιο. Μειώθηκαν τα φανταχτερά σχέδια του οίκου για χάρη ενός πιο συγκρατημένου στυλ που έχει μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Επίσης, άρχισε να επικεντρώνεται στο σχεδιασμό αξεσουάρ, όπως τσάντες και παπούτσια, τα οποία αφήνουν μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους. Κατά καιρούς, ωστόσο, οι σχέσεις μεταξύ του κ. Ντι Ρίσιο, ο οποίος είναι αντιπρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου, και της κας. Βερσάτσε ήταν τεταμένες. Αρχικά, για παράδειγμα, η κα. Βερσάτσε προσπάθησε να πείσει τον κ. Ντι Ρίσιο να αναβιώσει η παράδοση του οίκου σε ένα υψηλό προφίλ, αλλά δαπανηρό, με ακριβές επιδείξεις μόδας για το δημιουργό της συλλογής υψηλής ραπτικής. Ο κ. Ντι Ρίσιο αναφορικά με την ιδέα, προσπάθησε να πείσει την κ. Βερσάτσε να παρουσιάσει τις συλλογές της σε πελάτες σε ιδιωτικές συναντήσεις. Μέχρι το 2006, ο κ. Ντι Ρίσιο και η στρατηγική του είχε επιφέρει στον οίκο κέρδη της τάξης των € 19,1 εκατ. ($ 26,3 εκατ.). Από τότε ωστόσο, ο οίκος Βερσάτσε έχει εμφανίσει πάλι ζημίες. Ο οίκος παρουσίασε πέρυσι πωλήσεις ύψους € 336 εκατ. και μειωμένα καθαρά κέρδη στα €9εκατ., από € 13 εκατ. ευρώ ένα χρόνο νωρίτερα. Όπως μειώθηκαν τα κέρδη, αυξήθηκαν οι εντάσεις. Τον Ιανουάριο, ο κ. Ντι Ρίσιο άρχισε να πιέζει την κα. Βερσάτσε για την απλούστευση των σχεδίων της, έτσι ώστε να μπορούσε να μειώσει τις τιμές.
Με κατάληξη την προ-αναφερόμενη παραίτηση του κ.Ντι Ρίσιο που αναμένεται εντός των ημερών. (Άρθρο της Στέισι Μέιτστρι από την Εφημερίδα Γουόλ Στριτ στις 22 Μαΐου 2009)
22 Μαΐ 2009
15 Μαΐ 2009
small & sweet
Συνοπτικά:
1. Έγινε το νέο Athens Fashion Week! Ε, και;
2. Έγινε το Athens Exclusive Designers Week! Ε, και;
Συμπέρασμα:
Τι έμεινε στους Έλληνες καταναλωτές από αυτά τα δύο δρώμενα; Το θέμα δεν είναι να προσελκύσουμε πελάτες;
Αν δεν υπήρχε το "νεανικό δελτίο" γνωστού καναλιού, θα γνωρίζαμε την ύπαρξη αυτών των events; Πολύ αμφιβάλλω!
Το θέμα αυτών των οργανώσεων δεν είναι η προώθηση της ελληνικής μόδας;
Κι όμως μέσα σε έλαχιστα χρόνια, οι σχεδιαστές χωρίστηκαν σε δύο στράτοπεδα, τους xclusive και τους άλλους, κατάφεραν να εξοργίσουν όλα τα μοντέλα της Ελλάδος, πάλεψαν και αγωνίστηκαν να προωθήσουν το προσωπικό τους όραμα, αδιαφορώντας για τους υπόλοιπους! Άρα γιατί γίνεται όλο αυτό; Γιατί δεν κάνει ο καθένας την επιδειξούλα του να τελειώνουμε; Αφού αδιαφορεί για τους λοιπούς, αφού αδιαφορεί για την συνολική προώθηση του ελληνικού ταλέντου, αφού αδιαφορεί το Ελληνικό κράτος για την προώθηση του;
Όπως όλα στην Ελλάδα, μικρά και μίζερα!
Και ζηλεύουμε τους έξω, οι έξω έχουν άλλα ιδεώδη, έχουν ήθος, έχουν αλληλεγγύη, έχουν κρατική στήριξη.
Εδώ τα ήθη, η αλληλεγγύη και η στήριξη εξαντλείται στους συγγενείς πρώτου βαθμού, οι οποίοι με τη σειρά τους αδιαφορούν για την παραγωγή οποιουδήποτε έργου, αφού ούτως ή άλλως τα λεφτά τους θα τα βγάλουν.
Και ποιος μπορεί να επιβιώσει έξω; Πόσοι προσπάθησαν και πόσοι τα κατάφεραν; Δύο ξέρω εγώ! Εσείς;
3. Η Marks&Spencer ξεσηκώνει τα πλήθη - Εναντίον της!
Μεγάλης έκτασης διαμαρτυρίες στο Ηνωμένο Βασίλειο, από οργισμένες καταναλώτριες οι οποίες αντιλήφθησαν ότι η εν λόγω εταιρεία χρέωνει περίπου 2,5€ επιπλέον το μεγάλο νούμερο σουτιέν (D cup). Οι έντονες διαμαρτυρίες ανάγκασαν την εταιρεία να αναθεωρήσει, να ζητήσει συγγνώμη με ένα πολύ παιχνιδιάρικο τρόπο και να μειώσει τις τιμές στα συγκεκριμένα νούμερα κατά 25%. Σας θυμίζει κάτι; Ούτε πρόκειται!
4. Μηνήσεων συνέχεια - Η Diane Von Furstenberg στο σκαμνί!
Ένα σχεδιαστικό δίδυμο από τον Καναδά, κατηγόρησε την γνωστή σχεδιάστρια για κλοπή ένος συγκεκριμένου σχεδίου, ενός συγκεκριμένου σακακιού. Υπενθυμίζουμε ότι η γνωστή σχεδιάστρια ηγείται του Συμβουλίου Σχεδιαστών της Αμερικής, καθώς και της πρωτοβουλίας για την ένταξη των σχεδίων μόδας στο νόμο πνευματικών δικαιωμάτων. Η αποζημίωση θα σταλεί το συντομότερο στους δύο σχεδιαστές και το όλο θέμα θα ξεχαστεί σύντομα. Φυσικά δεν μπορούμε να ξέρουμε ποια είναι η αλήθεια, ούτε και να προβούμε σε απαγγελία κατηγορίας. Η Diane Von Furstenberg απέλυσε αμέσως τον σχεδιαστή της και απολογήθηκε για το γεγονός. Η ίδια άλλωστε έχει πέσει επανειλλημένως θύμα κοπιαρίσματος. Η πικρή αλήθεια είναι, όπως τη δήλωσε και η Jennifer Halchuk της εταιρείας Mercy που κατηγόρησε την Diane Von Furstenberg για κλοπή, ότι όλη η δημοσιότητα εδόθει στην ήδη πασίγνωστη σχεδιάστρια! Οι αναφορές του τύπου ήταν μακροσκελείς αναφορικά με την DVF και ιδιαίτερα σύντομες για τους ίδιους!
1. Έγινε το νέο Athens Fashion Week! Ε, και;
2. Έγινε το Athens Exclusive Designers Week! Ε, και;
Συμπέρασμα:
Τι έμεινε στους Έλληνες καταναλωτές από αυτά τα δύο δρώμενα; Το θέμα δεν είναι να προσελκύσουμε πελάτες;
Αν δεν υπήρχε το "νεανικό δελτίο" γνωστού καναλιού, θα γνωρίζαμε την ύπαρξη αυτών των events; Πολύ αμφιβάλλω!
Το θέμα αυτών των οργανώσεων δεν είναι η προώθηση της ελληνικής μόδας;
Κι όμως μέσα σε έλαχιστα χρόνια, οι σχεδιαστές χωρίστηκαν σε δύο στράτοπεδα, τους xclusive και τους άλλους, κατάφεραν να εξοργίσουν όλα τα μοντέλα της Ελλάδος, πάλεψαν και αγωνίστηκαν να προωθήσουν το προσωπικό τους όραμα, αδιαφορώντας για τους υπόλοιπους! Άρα γιατί γίνεται όλο αυτό; Γιατί δεν κάνει ο καθένας την επιδειξούλα του να τελειώνουμε; Αφού αδιαφορεί για τους λοιπούς, αφού αδιαφορεί για την συνολική προώθηση του ελληνικού ταλέντου, αφού αδιαφορεί το Ελληνικό κράτος για την προώθηση του;
Όπως όλα στην Ελλάδα, μικρά και μίζερα!
Και ζηλεύουμε τους έξω, οι έξω έχουν άλλα ιδεώδη, έχουν ήθος, έχουν αλληλεγγύη, έχουν κρατική στήριξη.
Εδώ τα ήθη, η αλληλεγγύη και η στήριξη εξαντλείται στους συγγενείς πρώτου βαθμού, οι οποίοι με τη σειρά τους αδιαφορούν για την παραγωγή οποιουδήποτε έργου, αφού ούτως ή άλλως τα λεφτά τους θα τα βγάλουν.
Και ποιος μπορεί να επιβιώσει έξω; Πόσοι προσπάθησαν και πόσοι τα κατάφεραν; Δύο ξέρω εγώ! Εσείς;
3. Η Marks&Spencer ξεσηκώνει τα πλήθη - Εναντίον της!
Μεγάλης έκτασης διαμαρτυρίες στο Ηνωμένο Βασίλειο, από οργισμένες καταναλώτριες οι οποίες αντιλήφθησαν ότι η εν λόγω εταιρεία χρέωνει περίπου 2,5€ επιπλέον το μεγάλο νούμερο σουτιέν (D cup). Οι έντονες διαμαρτυρίες ανάγκασαν την εταιρεία να αναθεωρήσει, να ζητήσει συγγνώμη με ένα πολύ παιχνιδιάρικο τρόπο και να μειώσει τις τιμές στα συγκεκριμένα νούμερα κατά 25%. Σας θυμίζει κάτι; Ούτε πρόκειται!
4. Μηνήσεων συνέχεια - Η Diane Von Furstenberg στο σκαμνί!
Ένα σχεδιαστικό δίδυμο από τον Καναδά, κατηγόρησε την γνωστή σχεδιάστρια για κλοπή ένος συγκεκριμένου σχεδίου, ενός συγκεκριμένου σακακιού. Υπενθυμίζουμε ότι η γνωστή σχεδιάστρια ηγείται του Συμβουλίου Σχεδιαστών της Αμερικής, καθώς και της πρωτοβουλίας για την ένταξη των σχεδίων μόδας στο νόμο πνευματικών δικαιωμάτων. Η αποζημίωση θα σταλεί το συντομότερο στους δύο σχεδιαστές και το όλο θέμα θα ξεχαστεί σύντομα. Φυσικά δεν μπορούμε να ξέρουμε ποια είναι η αλήθεια, ούτε και να προβούμε σε απαγγελία κατηγορίας. Η Diane Von Furstenberg απέλυσε αμέσως τον σχεδιαστή της και απολογήθηκε για το γεγονός. Η ίδια άλλωστε έχει πέσει επανειλλημένως θύμα κοπιαρίσματος. Η πικρή αλήθεια είναι, όπως τη δήλωσε και η Jennifer Halchuk της εταιρείας Mercy που κατηγόρησε την Diane Von Furstenberg για κλοπή, ότι όλη η δημοσιότητα εδόθει στην ήδη πασίγνωστη σχεδιάστρια! Οι αναφορές του τύπου ήταν μακροσκελείς αναφορικά με την DVF και ιδιαίτερα σύντομες για τους ίδιους!
5 Μαΐ 2009
crisis who? not me!
Στην ιδιαίτερα ενημερωτική και ενημερωμένη ιστοσελίδα Business Of Fashion, υπάρχει ένα αφιέρωμα υπό τον τίτλο “CEO Talk” (Συζητήσεις με Διευθύνοντες Συμβούλους)όπου πολύ γνωστοί επιχειρηματίες αναφέρονται στην παγκόσμια οικονομική κρίση, στα βήματα που προτίθενται να ακολουθήσουν, κ.α. Ακολουθεί η πιο πρόσφατη που αφορά τον οίκο Furla. Ο Διευθύνων Σύμβουλός της, Πάολο Φοντανέλλι, αποκαλύπτει τον τρόπο που υιοθέτησε η εταιρεία του για να ξεφύγει από την κρίση.
Η ύφεση έχει αποδειχθεί δύσκολη για πολλές εταιρείες μόδας που στοχεύουν στα "μεσαία εισοδήματα." Από την μια πλευρά έχουμε τα υπέρ-πολυτελή Hermès και Louis Vuitton που συνεχίζουν να έχουν εντυπωσιακές πωλήσεις, παρά την ύφεση και από την άλλη έχουμε εταιρείες μαζικής αγοράς όπως η American Apparel και η Uniqlo, που είναι επίσης αποδοτικές. Μεταξύ αυτών, πολυτελή σήματα όπως η Coach, που πρόσφατα ανέφερε μείωση κερδών 29,3 τοις εκατό.
Φαίνεται ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα με αυτές τις μάρκες είναι ότι δεν έχουν συνδέσει επαρκώς την χρηματική τους αξία με την ποιοτική τους αξία. Το αποτέλεσμα είναι ο Διευθύνων Σύμβουλος της Coach, Λιού Φράνκφορτ να ομολογεί ότι "οι νέοι κανόνες του παιχνιδιού δεν είναι άμεσα εφικτοί" και ότι δεν πιστεύουν ότι "θα επιστρέψουν ποτέ εκεί που βρίσκονταν πριν από την ύφεση." Είναι λοιπόν αυτό το τέλος για τα εμπορικά σήματα των μεσαίων εισοδημάτων;
Πάντως η εταιρεία Furla ακολουθεί μια αισιόδοξη πολιτική και σύμφωνα με τον Πάολο Φοντανέλλι, Διευθύνοντα Σύμβουλό της, πρόσφατα προχώρησε στην λιανική διάθεση των ιταλικών αξεσουάρ στην Μεγάλη Βρετανία, ξεκίνησε μια συλλογή ανδρικών ενδυμάτων και δημιούργησε ένα ειδικό πρόγραμμα για την προώθηση νέων σχεδιαστών υποδημάτων.
Αναφέρει ενδεικτικά ότι η ιστορία της Furla είναι πρώτα απ 'όλα, η ιστορία της οικογένειας Furlanetto. Είναι η ιστορία μιας οικογένειας η οποία, για πάνω από 80 χρόνια, έδειξε ένα έντονο πάθος για την παροχή προϊόντων σε τιμές εξαιρετικές.
Παραδέχεται ότι ορισμένοι καταναλωτές δεν είναι ακόμη εξοικειωμένοι με τη φίρμα, αλλά πρέπει να ειπωθεί ότι η δεύτερη μεγαλύτερη αγορά για την Furla είναι η Ιαπωνία, μια αγορά που κατάκτησαν πριν από 15 χρόνια με πάνω από 60 σημεία λιανικής πώλησης. Συνολικά, έχουν πάνω από 80 δικά τους καταστήματα και περισσότερα από 150 καταστήματα franchise σε όλο τον κόσμο.
Κατά τη γνώμη του κου. Φοντανέλλι, το γεγονός ότι η Gucci και Louis Vuitton μειώνουν συνεχώς τα σημεία πώλησης τους αποδεικνύει ότι εξακολουθεί να υπάρχει μια αγορά για την μεσαία τάξη. Η Furla παραμένει πάντα στο ίδιο εύρος τιμών, περίπου £150-500 (περίπου $225-750). Το προϊόν είναι το 100 τοις εκατό φτιαγμένο στην Ιταλία σε αντίθεση με πολλές άλλες μάρκες που είναι στο ίδιο εύρος τιμών.
Η επιχείρησή εξακολουθεί να λειτουργεί πολύ καλά, με €157εκατ. έσοδα το 2008, αντικατοπτρίζοντας ανάπτυξη της τάξης του 4,5 τοις εκατό σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Το περιθώριο EBITDA (ένα μέτρο του λειτουργικού κέρδους) είναι ένα υγιές 15 τοις εκατό. Η εταιρεία δεν έχει χρέη.
Η επέκταση της εταιρείας στη λιανική αφορά εκτός από τα πρόσφατα καταστήματα στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου συμπεριλαμβάνεται ένα κεντρικό κατάστημα στην Regent Street του Λονδίνου και ένα κατάστημα στο Westfield Mall. Θα εγκαινιάσουν επίσης περισσότερα καταστήματα στην Κίνα. Έχουν ιδιόκτητα καταστήματα στη Σαγκάη και στο Πεκίνο, και μέσω franchise τοπικών εταίρων, καταστήματα σε δευτερεύουσες πόλεις της Κίνας, οι οποίες αναφέρει ότι είναι όλο και πιο σημαντικές. Επίσης, ξεκίνησαν πρόσφατα μια γραμμή με ανδρικές τσάντες και γυναικεία υποδήματα.
Ο σχεδιαστής τους Μαξ Κιμπαρντίν θεωρεί ότι η Furla ήταν ανέκαθεν υποστηρικτής δημιουργικών ταλέντων, και στην πραγματικότητα, το Πρώτο Βραβείο Σύγχρονης Τέχνης της Ιταλίας, Furla Premio per l'Arte, πρεσβεύει μια μακροχρόνια επιχειρησιακή πρωτοβουλία.
Κάποτε σκέφτηκαν να κάνουν κάτι παρόμοιο για τους νέους δημιουργούς. Το σχέδιο γεννήθηκε το 2007, σε συνεργασία με την Φράνκα Σοτζάνι της ιταλικής Vogue και το υπάρχον πρόγραμμά τους με τον τίτλο: “Ποιος είναι ο επόμενος;».
Το Furla Hub υποστηρίζει νέους σχεδιαστές υποδημάτων από όλο τον κόσμο, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να παρουσιάσουν το δημιουργικό τους όραμα με τα προϊόντα που έχουν παραχθεί υπό την επωνυμία Furla, στο πνεύμα της Furla.
Η ύφεση έχει αποδειχθεί δύσκολη για πολλές εταιρείες μόδας που στοχεύουν στα "μεσαία εισοδήματα." Από την μια πλευρά έχουμε τα υπέρ-πολυτελή Hermès και Louis Vuitton που συνεχίζουν να έχουν εντυπωσιακές πωλήσεις, παρά την ύφεση και από την άλλη έχουμε εταιρείες μαζικής αγοράς όπως η American Apparel και η Uniqlo, που είναι επίσης αποδοτικές. Μεταξύ αυτών, πολυτελή σήματα όπως η Coach, που πρόσφατα ανέφερε μείωση κερδών 29,3 τοις εκατό.
Φαίνεται ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα με αυτές τις μάρκες είναι ότι δεν έχουν συνδέσει επαρκώς την χρηματική τους αξία με την ποιοτική τους αξία. Το αποτέλεσμα είναι ο Διευθύνων Σύμβουλος της Coach, Λιού Φράνκφορτ να ομολογεί ότι "οι νέοι κανόνες του παιχνιδιού δεν είναι άμεσα εφικτοί" και ότι δεν πιστεύουν ότι "θα επιστρέψουν ποτέ εκεί που βρίσκονταν πριν από την ύφεση." Είναι λοιπόν αυτό το τέλος για τα εμπορικά σήματα των μεσαίων εισοδημάτων;
Πάντως η εταιρεία Furla ακολουθεί μια αισιόδοξη πολιτική και σύμφωνα με τον Πάολο Φοντανέλλι, Διευθύνοντα Σύμβουλό της, πρόσφατα προχώρησε στην λιανική διάθεση των ιταλικών αξεσουάρ στην Μεγάλη Βρετανία, ξεκίνησε μια συλλογή ανδρικών ενδυμάτων και δημιούργησε ένα ειδικό πρόγραμμα για την προώθηση νέων σχεδιαστών υποδημάτων.
Αναφέρει ενδεικτικά ότι η ιστορία της Furla είναι πρώτα απ 'όλα, η ιστορία της οικογένειας Furlanetto. Είναι η ιστορία μιας οικογένειας η οποία, για πάνω από 80 χρόνια, έδειξε ένα έντονο πάθος για την παροχή προϊόντων σε τιμές εξαιρετικές.
Παραδέχεται ότι ορισμένοι καταναλωτές δεν είναι ακόμη εξοικειωμένοι με τη φίρμα, αλλά πρέπει να ειπωθεί ότι η δεύτερη μεγαλύτερη αγορά για την Furla είναι η Ιαπωνία, μια αγορά που κατάκτησαν πριν από 15 χρόνια με πάνω από 60 σημεία λιανικής πώλησης. Συνολικά, έχουν πάνω από 80 δικά τους καταστήματα και περισσότερα από 150 καταστήματα franchise σε όλο τον κόσμο.
Κατά τη γνώμη του κου. Φοντανέλλι, το γεγονός ότι η Gucci και Louis Vuitton μειώνουν συνεχώς τα σημεία πώλησης τους αποδεικνύει ότι εξακολουθεί να υπάρχει μια αγορά για την μεσαία τάξη. Η Furla παραμένει πάντα στο ίδιο εύρος τιμών, περίπου £150-500 (περίπου $225-750). Το προϊόν είναι το 100 τοις εκατό φτιαγμένο στην Ιταλία σε αντίθεση με πολλές άλλες μάρκες που είναι στο ίδιο εύρος τιμών.
Η επιχείρησή εξακολουθεί να λειτουργεί πολύ καλά, με €157εκατ. έσοδα το 2008, αντικατοπτρίζοντας ανάπτυξη της τάξης του 4,5 τοις εκατό σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Το περιθώριο EBITDA (ένα μέτρο του λειτουργικού κέρδους) είναι ένα υγιές 15 τοις εκατό. Η εταιρεία δεν έχει χρέη.
Η επέκταση της εταιρείας στη λιανική αφορά εκτός από τα πρόσφατα καταστήματα στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου συμπεριλαμβάνεται ένα κεντρικό κατάστημα στην Regent Street του Λονδίνου και ένα κατάστημα στο Westfield Mall. Θα εγκαινιάσουν επίσης περισσότερα καταστήματα στην Κίνα. Έχουν ιδιόκτητα καταστήματα στη Σαγκάη και στο Πεκίνο, και μέσω franchise τοπικών εταίρων, καταστήματα σε δευτερεύουσες πόλεις της Κίνας, οι οποίες αναφέρει ότι είναι όλο και πιο σημαντικές. Επίσης, ξεκίνησαν πρόσφατα μια γραμμή με ανδρικές τσάντες και γυναικεία υποδήματα.
Ο σχεδιαστής τους Μαξ Κιμπαρντίν θεωρεί ότι η Furla ήταν ανέκαθεν υποστηρικτής δημιουργικών ταλέντων, και στην πραγματικότητα, το Πρώτο Βραβείο Σύγχρονης Τέχνης της Ιταλίας, Furla Premio per l'Arte, πρεσβεύει μια μακροχρόνια επιχειρησιακή πρωτοβουλία.
Κάποτε σκέφτηκαν να κάνουν κάτι παρόμοιο για τους νέους δημιουργούς. Το σχέδιο γεννήθηκε το 2007, σε συνεργασία με την Φράνκα Σοτζάνι της ιταλικής Vogue και το υπάρχον πρόγραμμά τους με τον τίτλο: “Ποιος είναι ο επόμενος;».
Το Furla Hub υποστηρίζει νέους σχεδιαστές υποδημάτων από όλο τον κόσμο, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να παρουσιάσουν το δημιουργικό τους όραμα με τα προϊόντα που έχουν παραχθεί υπό την επωνυμία Furla, στο πνεύμα της Furla.
4 Μαρ 2009
ΚΟΡΙΤΣΙΑ, Ο ΟΣΚΑΡ!!!
Με μεγάλη μου χαρά, σας παρουσιάζω τα βραβεία Όσκαρ Ενδυματολογικού Γούστου 2009, όπως αυτά έλαβαν χώρα μέσα στο κεφάλι μου χτες το βράδυ!
Αποφάσισα λοιπόν να δώσω για δεύτερη συνεχή χρονιά το Α΄Βραβείο στην Μαριόν Κοτιγιάρ κι ας μην έπαιξε σε καμία ταινιά! Ζω στην Ελλάδα και έχω το αναφαίρετο δικαίωμα να κάνω ό,τι μου κατεβάσει η κούτρα μου! Βραβεύω λοιπόν την υπέροχη τουαλέτα που έμαθα απο το ίντερνετ ότι είναι ράτσα Ντιόρ!
Μπράβο, κουκλίτσα μου, πάντα τέτοια!
Β΄Γυναικείο θέλω να δώσω στην Κέητ την Γουίνσλετ γιατί μου άρεσε πολύ η ερμηνεία της και φοράει, λέει, Υβ Σεν Λοράν μπάι Στέφανο Πιλάτι (χου;)
Γ΄Γυναικείο θέλω να πάρει η Μαρίσα Τομέι γιατί με εξέπληξε με τη σωματάρα της, λάτρεψα την ταινιάρα και μου αρέσει όπως ζωντάνεψα το Βερσάτσε φόρεμά της στο ΠάουερΠόιντ.
Το βραβείο αυτό το ονομάζω Θέλω-Να-Σε-Βραβεύω-Για-Πάντα και το δίνω στην Τίλντα Σουίντον που εξαιτίας της άντεξα μια 2,5ωρη ταινία και ναι, αναφέρομαι στο Μπέντζαμιν Μπάτον και ναι, δεν μου άρεσε καθόλου! Το σύνολο είναι Λανβέν και είναι σούπερ!
Οσκαρ Μεγάλου Αδικημένου Για Πολύ Μάγκικο Λόγο: Έμαθαν πως είσαι μάγκας, είσαι και μπεσαλής και σκέφτηκαν "Που να τον ανεβάσουμε αυτόν με εκατομμύρια ανθρώποι να βλέπουν; Πάνω που τους κάναμε να μας συμπαθήσουν με το νέο μας πρόεδρο;" Παρεπιμπτόντως, ο μάγκας φορά Γκοτιέ γιατί έτσι του αρέσει.
Όσκαρ Δε Βαριέσαι;:
Αποφάσισα λοιπόν να δώσω για δεύτερη συνεχή χρονιά το Α΄Βραβείο στην Μαριόν Κοτιγιάρ κι ας μην έπαιξε σε καμία ταινιά! Ζω στην Ελλάδα και έχω το αναφαίρετο δικαίωμα να κάνω ό,τι μου κατεβάσει η κούτρα μου! Βραβεύω λοιπόν την υπέροχη τουαλέτα που έμαθα απο το ίντερνετ ότι είναι ράτσα Ντιόρ!
Μπράβο, κουκλίτσα μου, πάντα τέτοια!
Β΄Γυναικείο θέλω να δώσω στην Κέητ την Γουίνσλετ γιατί μου άρεσε πολύ η ερμηνεία της και φοράει, λέει, Υβ Σεν Λοράν μπάι Στέφανο Πιλάτι (χου;)
Γ΄Γυναικείο θέλω να πάρει η Μαρίσα Τομέι γιατί με εξέπληξε με τη σωματάρα της, λάτρεψα την ταινιάρα και μου αρέσει όπως ζωντάνεψα το Βερσάτσε φόρεμά της στο ΠάουερΠόιντ. 
Το βραβείο αυτό το ονομάζω Θέλω-Να-Σε-Βραβεύω-Για-Πάντα και το δίνω στην Τίλντα Σουίντον που εξαιτίας της άντεξα μια 2,5ωρη ταινία και ναι, αναφέρομαι στο Μπέντζαμιν Μπάτον και ναι, δεν μου άρεσε καθόλου! Το σύνολο είναι Λανβέν και είναι σούπερ!
Οσκαρ Μεγάλου Αδικημένου Για Πολύ Μάγκικο Λόγο: Έμαθαν πως είσαι μάγκας, είσαι και μπεσαλής και σκέφτηκαν "Που να τον ανεβάσουμε αυτόν με εκατομμύρια ανθρώποι να βλέπουν; Πάνω που τους κάναμε να μας συμπαθήσουν με το νέο μας πρόεδρο;" Παρεπιμπτόντως, ο μάγκας φορά Γκοτιέ γιατί έτσι του αρέσει.
Όσκαρ Δε Βαριέσαι;:Ωραίοι είστε και του λόγου σας, δε λέω, πολύ γυναίκα έπεσε, άντε πάρε κι εσύ ένα βραβείο για το Πράντα σου και γιατί είσαι και γλυκούλης. (Καλέ, ο Τζον Λέτζεντ είναι!)
18 Φεβ 2009
divide and conquer?
Ο Σερ Φίλιπ Γκριν, ιδιοκτήτης του Arcadia Group στο οποίο ανήκει η γνωστή αλυσίδα, έδωσε χτες συνέντευξη τύπου στη Νέα Υόρκη για τα σχέδια του να ανοίξει καταστήματα Topshop εκεί καθώς και σε 15 αμερικανικές πόλεις-κομβικά σημεία.
Ο Σερ Φίλιπ Γκριν είπε στο αμερικανικό εμπορικό περιοδικό WWD ότι, παρόλο που δεν είχε ακόμα υπογράψει συμφωνία για επιπλέον καταστήματα στις ΗΠΑ, μελετά την δυνατότητα ανάπτυξης δικτύου στη Βόρεια Αμερική.
Δήλωσε: «Δεν πιστεύω ότι θα είμαστε πολύ επιθετικοί. 12 έως 15 κομβικά σημεία, αυτή είναι η σκέψη μου. Δεν σκεφτόμαστε εκατοντάδες καταστήματα ... Μου αρέσει το Μαϊάμι. Λος Άντζελες είναι εντάξει. Το Λας Βέγκας θα είναι καλό. Πιστεύω ότι θα πάμε στη Βοστώνη. Ίσως χρειαζόμαστε ένα επιπλέον κατάστημα στη Νέα Υόρκη. " Πρόσθεσε επίσης ότι ο Καναδάς βρίσκεται στο μυαλό του για προσεχή ανοίγματα.
Ο Γκριν δήλωσε ότι η Κέητ Μος θα παραστεί στα εγκαίνια του 40,000 τετραγωνικών καταστήματος Topshop στη Νέα Υόρκη που βρίσκεται στην οδό Μπρόντγουεϊ 478, όταν ανοίξει στις 2 Απριλίου. Το Topshop της Νέας Υόρκης θα λαμβάνει περίπου 50 νέες γραμμές κάθε επτά με δέκα ημέρες. Αυτό ισοδυναμεί με περίπου 300 νέες γραμμές κάθε εβδομάδα στο κατάστημα – σήμα κατατεθέν στο Oxford Circus του Λονδίνου.
Ο Γκριν είπε επίσης ότι σχεδιάζει να ξεκινήσει δύο συλλογές από Αμερικανούς σχεδιαστές στο κατάστημα της Νέας Υόρκης και είπε ότι θα υπάρχει και μια αποκλειστική σειρά από την σχεδιάστρια Μπάρμπαρα Χουλάνικι, που ίδρυσε την Biba, στο κατάστημα της Νέας Υόρκης από τις 28 Απριλίου.
Πρόσθεσε ότι το Topshop θα ακολουθήσει μια πολιτική Μη-Εκπτώσεων. Είπε: "Θα εστιάζεται αποκλειστικά στην ουσία – το προϊόν πρέπει να είναι τέλειο." Είπε ότι στα Topshop του Ηνωμένου Βασιλείου η εβδομάδα εκπτώσεων μετά τα Χριστούγεννα απέδειξε ότι οι πωλήσεις μπορούν να αυξηθούν χωρίς τις έκπτωση. Δήλωσε: "Το 70% των προϊόντων που πωλήθηκαν ήταν σε κανονική τιμή ούτως ή άλλως. Ήταν η σημαντικότερη εβδομάδα στην ιστορία μας. "
Ο Σερ Φίλιπ Γκριν είπε στο αμερικανικό εμπορικό περιοδικό WWD ότι, παρόλο που δεν είχε ακόμα υπογράψει συμφωνία για επιπλέον καταστήματα στις ΗΠΑ, μελετά την δυνατότητα ανάπτυξης δικτύου στη Βόρεια Αμερική.
Δήλωσε: «Δεν πιστεύω ότι θα είμαστε πολύ επιθετικοί. 12 έως 15 κομβικά σημεία, αυτή είναι η σκέψη μου. Δεν σκεφτόμαστε εκατοντάδες καταστήματα ... Μου αρέσει το Μαϊάμι. Λος Άντζελες είναι εντάξει. Το Λας Βέγκας θα είναι καλό. Πιστεύω ότι θα πάμε στη Βοστώνη. Ίσως χρειαζόμαστε ένα επιπλέον κατάστημα στη Νέα Υόρκη. " Πρόσθεσε επίσης ότι ο Καναδάς βρίσκεται στο μυαλό του για προσεχή ανοίγματα.
Ο Γκριν δήλωσε ότι η Κέητ Μος θα παραστεί στα εγκαίνια του 40,000 τετραγωνικών καταστήματος Topshop στη Νέα Υόρκη που βρίσκεται στην οδό Μπρόντγουεϊ 478, όταν ανοίξει στις 2 Απριλίου. Το Topshop της Νέας Υόρκης θα λαμβάνει περίπου 50 νέες γραμμές κάθε επτά με δέκα ημέρες. Αυτό ισοδυναμεί με περίπου 300 νέες γραμμές κάθε εβδομάδα στο κατάστημα – σήμα κατατεθέν στο Oxford Circus του Λονδίνου.
Ο Γκριν είπε επίσης ότι σχεδιάζει να ξεκινήσει δύο συλλογές από Αμερικανούς σχεδιαστές στο κατάστημα της Νέας Υόρκης και είπε ότι θα υπάρχει και μια αποκλειστική σειρά από την σχεδιάστρια Μπάρμπαρα Χουλάνικι, που ίδρυσε την Biba, στο κατάστημα της Νέας Υόρκης από τις 28 Απριλίου.
Πρόσθεσε ότι το Topshop θα ακολουθήσει μια πολιτική Μη-Εκπτώσεων. Είπε: "Θα εστιάζεται αποκλειστικά στην ουσία – το προϊόν πρέπει να είναι τέλειο." Είπε ότι στα Topshop του Ηνωμένου Βασιλείου η εβδομάδα εκπτώσεων μετά τα Χριστούγεννα απέδειξε ότι οι πωλήσεις μπορούν να αυξηθούν χωρίς τις έκπτωση. Δήλωσε: "Το 70% των προϊόντων που πωλήθηκαν ήταν σε κανονική τιμή ούτως ή άλλως. Ήταν η σημαντικότερη εβδομάδα στην ιστορία μας. "
16 Φεβ 2009
just fire me!
Η Nike επιμένει στην αναδιάρθρωση
Η Nike τονίζει ότι η περικοπή θέσεων εργασίας μέχρι και 1400 υπαλλήλων, αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης αναδιάρθρωσης που ανακοινώθηκε πριν από δύο χρόνια και όχι σύμπτωμα της σημερινής οικονομικής κατάστασης.
Η αναδιάρθρωση θα «φέρει την εταιρεία πιο κοντά στους καταναλωτές, θα έχει πιο αποδοτική διαχείριση σε διάφορα επίπεδα και θα αυξήσει τις πωλήσεις της στην παγκόσμια αγορά», δήλωσε η εταιρεία. Τα μέτρα θα περιλαμβάνουν επανεξέταση όλης της παραγωγικής αλυσίδας αυτού του γίγαντα αθλητικών ειδών από την προμήθεια μέχρι την λιανική.
Αν και η Nike είναι σε σε μεγάλο βαθμό προστατευμένη από την επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας - το Δεκέμβριο σημείωσε αύξηση 9% και κέρδη € 391εκατ., ενώ ενίσχησε τις επιδόσεις της στην Ασία και την αμερικανική ήπειρο, η ζήτηση επιβραδύνεται και τα κέρδη έχουν πληγεί από την πτώση του ισχυρού δολαρίου.
Η μελλοντική της ανάπτυξη εστιάζεται σε έξι βασικές κατηγορίες: τρέξιμο, μπάσκετ, ποδόσφαιρο (ευρωπαϊκό), την άσκηση των γυναικών, την προπόνηση των ανδρών και την ευρύτερη αθλητική κουλτούρα. Στους τομείς αυτούς αναμένεται να παρουσιαστεί αύξηση πωλήσεων κατά 75% της μάρκας Nike για το 2011.
Η Nike τονίζει ότι η περικοπή θέσεων εργασίας μέχρι και 1400 υπαλλήλων, αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης αναδιάρθρωσης που ανακοινώθηκε πριν από δύο χρόνια και όχι σύμπτωμα της σημερινής οικονομικής κατάστασης.
Η αναδιάρθρωση θα «φέρει την εταιρεία πιο κοντά στους καταναλωτές, θα έχει πιο αποδοτική διαχείριση σε διάφορα επίπεδα και θα αυξήσει τις πωλήσεις της στην παγκόσμια αγορά», δήλωσε η εταιρεία. Τα μέτρα θα περιλαμβάνουν επανεξέταση όλης της παραγωγικής αλυσίδας αυτού του γίγαντα αθλητικών ειδών από την προμήθεια μέχρι την λιανική.
Αν και η Nike είναι σε σε μεγάλο βαθμό προστατευμένη από την επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας - το Δεκέμβριο σημείωσε αύξηση 9% και κέρδη € 391εκατ., ενώ ενίσχησε τις επιδόσεις της στην Ασία και την αμερικανική ήπειρο, η ζήτηση επιβραδύνεται και τα κέρδη έχουν πληγεί από την πτώση του ισχυρού δολαρίου.
Η μελλοντική της ανάπτυξη εστιάζεται σε έξι βασικές κατηγορίες: τρέξιμο, μπάσκετ, ποδόσφαιρο (ευρωπαϊκό), την άσκηση των γυναικών, την προπόνηση των ανδρών και την ευρύτερη αθλητική κουλτούρα. Στους τομείς αυτούς αναμένεται να παρουσιαστεί αύξηση πωλήσεων κατά 75% της μάρκας Nike για το 2011.
12 Φεβ 2009
Μοιράσου το κουλουράκι σου με τον Cavalli!
Η χρηματιστηριακή του ομίλου Ittierre κυρήσσει πτώχευση - Φεβρ. 9 (Bloomberg)
Η εταιρεία IT Holding SpA, ιδιοκτήτης της Ittierre, θα κηρύξει πτώχευση αφού αδυνατεί να βρει την κατάλληλη χρηματοδότηση.
Στον όμιλο Ittierre ανήκουν οι οίκοι Gianfranco Ferré, Malo και Extè, επίσης ελέγχει τις σειρές VJC Versace, Versace Sport, Just Cavalli, C’N’C Costume National και Galliano.
Η IT Holding, με πρόεδρο τον Tonino Perna, δεν κατάφερε να αποπληρώσει την οκτωβριανή οφειλή του δανείου της, ούτε δύο μήνες αργότερα κατά την παράτασή που της δόθηκε. Η εταιρεία δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι καθυστέρησε την καταβολή αμοιβών στους σχεδιαστές της, συμπεριλαμβανομένων των Roberto Cavalli και John Galliano.
Η εταιρεία IT Holding SpA, ιδιοκτήτης της Ittierre, θα κηρύξει πτώχευση αφού αδυνατεί να βρει την κατάλληλη χρηματοδότηση.
Στον όμιλο Ittierre ανήκουν οι οίκοι Gianfranco Ferré, Malo και Extè, επίσης ελέγχει τις σειρές VJC Versace, Versace Sport, Just Cavalli, C’N’C Costume National και Galliano.
Η IT Holding, με πρόεδρο τον Tonino Perna, δεν κατάφερε να αποπληρώσει την οκτωβριανή οφειλή του δανείου της, ούτε δύο μήνες αργότερα κατά την παράτασή που της δόθηκε. Η εταιρεία δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι καθυστέρησε την καταβολή αμοιβών στους σχεδιαστές της, συμπεριλαμβανομένων των Roberto Cavalli και John Galliano.
5 Φεβ 2009
all good things to those who wait!
Μόλις χτες το πρωί ο Ισλανδικός όμιλος Baugur με πλήθος θυγατρικών, αιτήθηκε σε Δικαστήριο του Ρέκιαβικ για υπαγωγή σε νομική προστασία μετά από την απορριπτική απόφαση της Ισλανδικής τράπεζας Landsbanki για επαναχρηματοδότηση. Ο όμιλος κατέχει μεταξύ άλλων, τις αλυσίδες ειδών ένδυσης Karen Millen, Coast and Oasis, Nine West, Pied a Terre, Day Birger et Mikkelsen, Whistles, All Saints, Jane Norman, Matthew Williamson, STEiNUNN. Ο όμιλος εξέταζε μέχρι πρόσφατα το ενδεχόμενο εξαγοράς της αλυσίδας ειδών πολυτελείας Saks.
26 Ιαν 2009
ΟΙ ΤΑΣΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ
ΤΑΣΗ ΠΡΩΤΗ: H οικονομική κατάθλιψη
Όπως όλοι μας, οι σχεδιαστές νιώθουν την ανάσα της οικονομικής καταστροφής που πλησιάζει στον σβέρκο τους. Δεν μπορούν λοιπόν παρά να αποτυπώσουν αυτή την άσχημη διάθεση και στα σχεδιά τους με χρώματα αντίστοιχης αισθητικής, με υφάσματα αραχνοϋφαντα, σε επίπεδα που αγκαλιάζουν το σώμα, όχι για να το αναδείξουν, αλλά για να το προστατεύσουν από αυτήν την κατήφεια. Κυριαρχούν οι διαφάνειες και το σατέν.
ΤΑΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ: Ποιά έμεινε να ντύσω;
Οι αγαπητοί σχεδιαστές τα δοκίμασαν όλα! Δεν είναι το παλτό της τάξης σου; Και δεν παίρνεις ένα φουλάρι; Δεν είναι το παντελόνι της κλάσης σου; Και δεν παίρνείς ένα άρωμα; Ώσπου φτάσαμε στο παλαιότερο μοντέλο, εκείνο της belle epoque. Αν μπορούσες να ραφτείς, όλα καλά. Αν δεν μπορούσες, λυπάμαι! Αφού οι πελάτισσες είναι λίγες και γνωστές κοσμικές κυρίες, γιατί να τις ντύνω με σχισμένα τζην και άρβυλα; Γκαλά θέλουν; Γκαλά θα έχουν! Πάρε φόρεμα μέχρι τα νύχια να σκάσει η ψυχοκόρη! Σατέν έτσι;
ΤΑΣΗ ΤΡΙΤΗ: Όποιος γυρίζει, μυρίζει.
Ωραίες οι φιλοσοφίες, αλλά λίγη χαρά δεν έβλαψε κανέναν ποτέ. Άρα παίρνουμε τα ωραία μας υφάσματα και τα στρίβουμε, τα τεντώνουμε, τα τσακίζουμε, τα φουντώνουμε, τα κάνουμε ό,τι θέλουμε γιατί μπορούμε! Ευχαριστούμε τους Ιάπωνες που χρόνια τώρα, προσπαθούν να πείσουν το κοινό περί τουτού. Με τύπωμα σε σατέν, κατά προτίμηση.
ΤΑΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ: Ό,τι του φανεί του λωλό-Στεφανή
Η προηγούμενη τάση αφορούσε τα υφάσματα και τον όγκο. Εδω έχουμε το άκρο της. Ό,τι έμεινε στον πάγκο της μοδίστρας, το παίρνουμε, το πετάμε πάνω σε μια κούκλα και ράβουμε όπου μπορούμε. Χρησιμοποιούμε δέρμα ή δερματίνη, τζην, ξέφτια, αλυσίδες, κλπ.
ΤΑΣΗ ΠΕΜΠΤΗ: Κουράστηκα να ντύνω
Δεν πάω ένα γυμναστήριο; Ε, πια όλοι λένε πόσο σημαντικό είναι να γυμναζόμαστε! Μπας κι έχει και τίποτα πελατάκια εδώ να τα προλάβω από την Αντίντας; Ειδικά οι κυρίες της αυλής, δεν μπορεί, μια εγγραφή θα την έχουν. Άρα, ακολουθώ το παράδειγμα της Στελλίτσας, της κόρης του σκαθαριού ντε, μπας και βγάλω κανένα φράγκο. Στο σατέν το δοκίμασες;
ΤΑΣΗ ΕΚΤΗ: Ζήτω το έθνος!
Τους Λάπωνες και τις μπαμπούσκες τα παίξαμε πέρσι. Τους κινέζους τους παίζουμε καιρό. Το σαφάρι έχει να εντυπωσιάσει από τον ΄70 του Υβ.... Τι έμεινε λοιπόν; Να δεις τι έμεινε... καλέ, το Μαρρακές. Βέβαια, ο Μπάρροους, οι μπήτνικς, βέβαια! Ωραίο! Να το δω και σε σατέν;
13 Ιαν 2009
ΟΙ ΧΡΥΣΟΙ ΓΛΟΜΠΟΙ (a.k.a. The Golden Globes)
1. ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ:
DREW BARRYMORE
Πανηγυρικά στην Ντριού Μπάριμορ και για την επιλογή ρούχου και για την υπέροχη πόζα που μας χάρισε. Ο γλυκός υπαινιγμός ντίβας ήταν ό,τι καλύτερο σε μια στιγμή παγκόσμιας αμηχανίας.
2. ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΒΡΕΙΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ:
DEMI MOORE vs PENELOPE CRUZ
Χρώμα τουαλέτας ίδιο, ντεκολτέ παρόμοιο, μαλλί ίδιο, ιδιότητα ίδια, ερμηνευτικές ικανότητες ίδιες. Ποιά κερδίζει; Μάλλον η ασυνόδευτη λόγω εξυπνότερης επιλογής συντρόφου.
3. ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΘΕΛΩ ΛΙΓΗ ΤΕΣΤΟΣΤΕΡΟΝΗ: JONATHAN RHYS MEYERS
Οι άντρες μας απογοήτευσαν σ’ αυτήν την τελετή απονομής βραβείων. Ήταν όλοι αδιάφοροι ενδυματολογικά. Ως εκ τούτου βραβεύεται ο καλύτερος και ομορφότερος και ενδιαφερότερος σε όλους τους υπόλοιπους τομείς. Σ΄ευχαριστούμε που υπάρχεις Τζόναθαν!
4. ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΣΕΛΕΜΠΡΙΤΙ ΠΟΡΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ: SEAL + HEIDI KLUM
Τους βλέπεις συνέχεια μπροστά σου, τους ξέρουν όλοι και τους εκτιμούν. Κάποιοι λένε ότι έκαναν σημαντική καριέρα στα νιάτα τους. Απορείς πού, πότε και γιατί, αλλά μιας και όλοι τους βρίσκουμε συμπαθητικούς, δεν βαριέσαι, ας πάρουν ένα βραβείο.
5. ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ:
MR & MRS DOWNEY JR
Πάντα θα υπάρχει λόγος να μας φτιάξει η διάθεση, πάντα θα υπάρχει κάποιος πρόθυμος να μας τη φτιάξει. Ο Κος και η Κα Ντάουνεϊ είναι χαρούμενοι που πάνε σ’ένα πάρτι, θέλουν να νιώθουν άνετα μ’ αυτά που φορούν και αν κρίνουμε από το πρόσφατο παρελθόν τους, θα βρίσκονται όσο το δυνατόν πιο κοντά στο μπαρ αν τους χρειαστούμε κάτι. Είναι χαρούμενοι, είναι χαλαροί και δεν προσποιούνται, αυτό αξίζει ένα βραβείο.
6. ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΞΕΡΩ ΠΟΥ ΠΑΤΩ ΚΑΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ:
GLEN CLOSE
Κάποια χαμόγελα είναι παγερά, κάποια όχι. Κάποιες θέλουν να μείνουν για πάντα παιδιά, κάποιες είναι άνετες σε όποια ηλικία κι αν βρίσκονται. Είδαμε για άλλη μια φορά, πενηντάχρονες με αβυσσαλέο ντεκολτέ και στραπλες φορέματα, μπράτσα αλά Σβατζενέγκερ και φρύδια κολλημένα με μπότοξ. Ηρεμήστε κυρίες μου, ας χαρούμε όλοι την ηλικία μας, όποια κι αν είναι αυτή.
7. ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 2ος ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ:
RENEE ZELWEGER
Το γλυκό μας κοριτσάκι, η Ρενέ μας, φορά ένα κομψό φόρεμα, ένα απαλό χαμόγελο και στέκεται ηδονικά μπροστά στο φακό. Ας είναι.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
